مقایسه و بررسی نظرات استادان و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در مورد معیارهای یک استاد خوب دانشگاهی

  زمینه و هدف: رسالت اصلی دانشگاه، تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز جامعه، ترویج و ارتقای دانش، گسترش تحقیق و فراهم نمودن زمینه مساعد برای توسعه کشور است. یکی از عوامل مهم و مؤثر در کیفیت آموزش عالی، استاد است و تعلیم و تربیت نیروی انسانی متخصص، مستلزم وجود کادر قوی هیأت علمی می‌باشد. این پژوهش با هدف، بررسی نظرات استادان و دانشجویان در مورد معیارهای یک استاد خوب دانشگاهی انجام شد.   روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به روش Cross sectional انجام گرفت. در این بررسی 240 نفر از استادان و 899 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد که به روش طبقه‌ای و تصادفی ساده انتخاب شده بودند، پرسش‌نامه‌ای روا و پایا را تکمیل نمودند. اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های توصیفی تحلیلی مناسب آنالیز گردید .   یافته‌ها: معیارهای اعضای هیأت علمی برای یک استاد خوب به ترتیب شامل: دانش‌پژوهی، مهارت ارتباطی، مهارت تدریس، مهارت ارزشیابی دانشجویان و سپس ویژگی‌های ظاهری استادان بود. معیارهای دانشجویان برای یک استاد خوب به ترتیب شامل: مهارت ارتباطی، دانش‌پژوهی، مهارت تدریس، مهارت ارزشیابی دانشجویان و سپس ویژگی‌های فردی و ظاهری استادان بود. آزمون ANOVA رابطه معنی‌داری را بین سابقه کار، رتبه و موقعیت اجتماعی، رشته تحصیلی استادان و اولویت مهارت ارتباطی، دانش‌پژوهی، روش تدریس، ارزشیابی و ویژگی‌های ظاهری استادان نشان داد (050/0 > P ). آزمون ANOVA همچنین مشخص کرد که ارتباط آماری معنی‌داری بین رشته و ترم تحصیلی و اولویت مهارت ارتباطی، دانش‌پژوهی و ویژگی‌های ظاهری استادان وجود داشت (050/0 > P ).   نتیجه‌گیری: همسویی در حیطه‌های پنج‌گانه در دو گروه دانشجویان و استادان نشان دهنده تعامل بین دو گروه می‌باشد و این امر می‌تواند یادگیری را تسهیل کرده و در نهایت احساس رضایتمندی را در دانشجویان افزایش دهد و این خود گویای بهبود کیفیت در آموزش خواهد بود. از طرف دیگر، دادن اولویت بالا به حیطه مهارت‌های ارتباطی استاد توسط دانشجویان، بیانگر اهمیتی است که این قشر برای تعامل با استادان به عنوان پیش‌زمینه تعلیم و تربیت قایل شده‌اند.