مقایسه میزان بروز علائم فلبیت در سه روش پانسمان کاتتراسیون محیطی

مقدمه : روش لوله گذاری در داخل وریدی از سال 1945 صورت گرفت که مهمترین عارضه آن  وجود فلبیت است پیشگیری از فلبیت از مهمترین اهداف پزشکی است این مطالعه با هدف مقایسه میزان بروز علائم  فلبیت  در سه روش پانسمان آنژیوکت در بیماران  مرکز آموزشی و درمانی دزیانی گرگان انجام گرفت مواد و روش ها :این تحقیق یک کارآزمایی بالینی با تعداد 205مددجوی بستری در بخش زنان مرکز آموزشی و درمانی دزیانی گرگان که 95 مددجو درگروهA تنسوبلاست و 59 مددجودر گروهB لکوپلاست  و 51 نفر در گروه C پد استریل  بصورت تصادفی قرار گرفتند، جمع آوری اطلاعات با چک لیست بوده که ابتدا اطلاعات دموگرافیک بیمارثبت شد و کاتتر وریدی به طریقه استاندارد توسط یک نفر جایگذاری و با یکی از روشهای فوق فیکس شد سپس در 24 ،36 و 48 ساعت بعد از فیکس کردن محل آنژیوکت با استفاده از مشاهده  علائم فلبیت  بررسی و ثبت شد اطلاعات  وارد نرم افزار SPSS شده و با آزمونهای اماری ناپارامتری کای دو  وخطر نسبی  مورد  تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین و انحراف معیار سنی کلیه بیماران 6/5  ± 1/26 سال بود. میزان بروز فلبیت در هر سه گروه به ترتیب در 24 ساعت اول(2/13%)  و 36 ساعت(8/28%) ودر48 ساعت(2/49%)بود.  بطوریکه هر چه از زمان فیکس کردن کاتتر می گذشت علائم فلبیت بیشتر بود  همچمین بین سه گروه از نظر وجود علائم با استفاده از آزمون کای دودر ساعات 24، 36و 48  اختلاف معنی داری نداشت ولی تنها در36 ساعت بین چسب معمولی و پد استریل تفاوت معنی دار آماری در وجود علائم فلبیت مشاهده شد.] (794/3-053/1)%95 CI ; 998 /1 = R.R [.     نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد استفاده از هر یک از سه روش فیکس کردن آنژیوکت تفاوتی معنی داری اماری  از نظر وجود ایجاد فبلیت وجود ندارد و با توجه به هزینه،  چسب معمولی و یا چسب زخم توصیه میگردد .