مقایسه فعالیت الکترومایوگرافیک عضلات تمپورال قدامی، ماستر، مدور دهانی و چانه‌ای، بین مال اکلوژن Class II, Div.2 و نرمال اکلوژن در بالغین ایرانی

زمینه و هدف: جهت بررسی رابطه مورفولوژی کرانیوفاشیال با عملکرد عضلات دهانی صورتی، سیگنال الکترومایوگرام سطحی عضلات ماستر، تمپورال قدامی، مدور دهانی، و چانه‌ای در حالت استراحت، حداکثر تماس دندانی، حداکثر فشار دندانها بر هم، و در حین عمل بلع بزاق در 10 فرد بالغ دارای اکلوژن نرمال و 10 فرد بالغ دارای اکلوژن Class II, Div.2 بررسی شدند.مواد و روش‌ها br> خصوصیات سن و خصوصیات سن و جنس میان دو گروه مورد مطالعه Match شدند و ثبت سیگنال الکترومایوگرام سطحی انجام شد. جهت قرارگیری سر در وضعیت طبیعی، هر یک از نمونه‌ها بر روی یک صندلی بدون تکیه‌گاه برای سر و گردن در حالت عمود در مقابل آینه‌ای به فاصله 1.5 متری از خود قرار گرفتند و از ایشان درخواست شد تا در طول بررسی به چشمان خود در آینه بنگرد. سپس از تمیز کردن سطح پوست با محلول ویژه، الکترودهای سطحی دو قطبی از نوع Ag/AgCl به قطر 10 میلیمتر جهت کاهش مقاومت و تسهیل جریان الکتریکی به ژل‌ هادی مخصوص، آغشته و با استفاده از نوار چسب ضد حساسیت در محل مورد نظر ثابت شدند. سیگنالهای بیوالکتریکی عضلات از طریق الکترودها به یک دستگاه تقویت کننده وارد و از طریق بورد تبدیل سیگنال آنالوگ به دیجیتال (A/D converter) وارد کامپیوتر و جهت استخراج پارامترهای مورد نظر پردازش شدند.یافته‌ها: آنالیز یافته‌ها و نتایج آماری تفاوت معنی‌داری را میان دو گروه نشان نداد. با توجه به تفاوتهای فعالیت الکترومایوگرافیک عضلات دهانی صورتی میان کودکان دارای مال‌اکلوژن Class II, Div.2 و کودکان دارای نرمال اکلوژن که توسط برخی از محققین گزارش شده است.نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه ممکن است بیانگر نوعی تطبیق میان فرم و عملکرد طی رشد و تکامل سیستم عصبی عضلانی دنتوفاشیال باشد. ارزیابی دقیقتر میزان و نحوه این تطبیق می‌تواند از اهمیت کلینیکی خاصی برخوردار باشد.