مقایسه فاکتورهای رشد بچه ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum) دو نژاد پاییزه و بهاره در شوری 10ppt

این تحقیق به مدت  45 روز در ایستگاه تحقیقاتی تکثیر و پرورش آبزیان دریای  خزر (پژوهشکده آبزی­پروری) انجام شد. بچه ماهیان سفید پس از یک هفته از زمان تطابق با شرایط جدید زیست­سنجی شدند، تیمارها شامل فرم پاییزه و فرم بهاره که طرح آن تصادفی و از  سه تکرار استفاده شده بود. در مجموع 6 پلات آزمایشی استفاده گردید. تراکم 5/0 گرم در لیتر به تعداد 17 عدد ماهی سفید دو گرمی در هر وان 100 لیتری بود آب مورد نیاز از آب پمپاژشده از ساحل دریای خزر تآ مین شده بود . غذادهی با غذای کنستانتره SFC1 از شرکت دانسو آغاز شد. میزان غذادهی 4 درصد وزن زیتوده در نظر گرفته شد. کل مدت آزمایش 45 روز بود. نتایج بدست­آمده حاکی از آن بود که حداقل میانگین درصد افزایش وزن مربوط به تیمارفرم بهاره  24/8±92/31 و حداکثر ان مربوط به تیمار فرم پاییزه با میانگین 82/1±66/42 گرم می باشد. حداقل میانگین نرخ رشد ویژه ((SGR بچه ماهیان سفید مربوط تیمار فرم بهاره با مقدار 306/0±29/1 و حداکثر میانگین تیمارفرم پاییزه 061/0±69/1 می­باشد. حداقل میانگین ضریب تبدیل (FCR) بچه ماهیان سفید مربوط به تیمارفرم پاییزه با مقدار 117/0±13/4 و حداکثر آن مربوط به تیمار فرم بهاره با میانگین 453/1±18/5 می­باشد. ضریب بازماندگی در تیمار فرم بهاره 100/0 تیمار فرم پاییزه 98/0 بود. با توجه به آزمون من ویتنی در سطح 95/0 اطمینان  مشخص گردید که بین دو تیمار اختلاف آماری در فاکتورهای رشد دیده شد (05/0‌‌ p