مقایسه عزّت نفس، خود‌کارآمدی جسمانی و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر با اضطراب اجتماعی اندام بالا و پایین

هدف از پژوهش حاضر مقایسه عزّت نفس، خود‌کارآمدی جسمانی و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر با اضطراب اجتماعی اندام بالا و پایین بود. در این پژوهش روش علّی مقایسه‌ای به‌کار برده شد. بدین منظور از میان 116 دانشجوی دختر دارای واحد درسی تربیت بدنی عمومی(1) در دانشگاه اراک در نیم‌سال تحصیلی 1390، تعداد 82 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از سه مقیاس روان‌شناختی خودکار آمدی جسمانی (ریکمن و همکاران، 1982)، اضطراب اجتماعی اندام (هارت و همکاران، 1989)، عزّت نفس روزنبرگ (1965) و مجموع آزمون آمادگی جسمانی ایفرد (AAHPERD) جمع‌آوری شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آزمون t مستقل م تجزیه و تحلیل شد و بر طبق نتایج، میانگین نمره آزمودنی‌های گروه بااضطراب اجتماعی اندام پایین در زیر مقیاس‌های توانایی بدنی و خودنمایی بدنی، نمرهکل خودکارآمدی بدنی، عزّت‌نفس و آزمون بارفیکس در مقایسه با گروه با اضطراب اجتماعی اندام بالا به‌طور معنا‌داری بهتر بود (p≤ .05). همچنین بین میانگین نمره این دو گروه در زیرمقیاس‌های آمادگی جسمانیِ دراز و نشست، دو 4*9متر، دو540 متر و انعطاف‌پذیری تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (p≤ .05).