مقایسه دو مدل برای پیش‌بینی حالت تخریب تیر ساندویچی با هسته فوم آلومینیوم در دماهای بالا

در این مقاله، از دو مدل گیبسون تعمیم‌یافته و مونتانینی جهت پیش‌بینی رفتار تخریب تیر ساندویچی با هسته فوم آلومینیوم در دمای بالا، استفاده شده است. به این منظور، ابتدا دو مدل مذکور شامل خصوصیات هندسی و فیزیکی جهت بیان حالت تخریب تیر، در نظر گرفته شد. سپس نمودار نیروی تخریب تیر بر حسب مشخصات هندسی تیر و دما، با استفاده از دو مدل موجود استخراج شده و با داده‌های تجربی در دسترس مقایسه شدند. داده‌های نظری و تجربی، توافق خوبی با یکدیگر داشتند. در هر دو مدل، مشاهده می‌شود که نیروهای تخریب نظری، با افزایش ضخامت هسته و رویه افزایش یافته و با افزایش فاصله تکیه‌گاه‌ها کاهش می‌یابند. همچنین بر اساس نتایج هر دو مدل، بار حدی با افزایش دما کاهش می‌یابد. در مدل مونتانینی تغییر شکل نامتقارن تیر (با وجود تقارن هندسی و بارگذاری) درنظر قرار می‌گیرد و این در حالی است که در مدل گیبسون این موضوع دارای توجیه خاصی نیست.  از طرفی در مدل مونتانینی در دماهای بالا، نیروی تجربی حد تخریب به نیروی تخریب پیش‌بینی شده در یکی از حالات تخریب (حالت IIB) نزدیکی بیشتری دارد و این در حالی است که در مدل گیبسون در دماهای بالا، نیروی تجربی در فاصله میانی دو حالت تخریب قرار گرفته و در برخی از محدوده‌های دمایی، صراحتاً نمی توان در زمینه حالت تخریب اظهار نظر نمود. در عین حال یکی از نقاط ضعف مدل مونتانینی نسبت به مدل گیبسون، عدم پیش بینی حالت تخریب تسلیم رویه است.