مقایسه دو روش سنجش چربی در سربازان ایرانی

مقدمه: پایش میزان چربی بدن و کنترل آن، عاملی مهم در بررسی سلامت و کارایی افراد می­باشد. این عامل در سربازان اهمیت ویژه­ای می­یابد چرا که تناسب جسمانی نقش کلیدی در عملکرد بهتر، سلامتی و حفظ جان آن­ها در میدان نبرد دارد. هدف: این مطالعه به­منظور مقایسه دو روش سنجش چربی؛ روش مبتنی بر اندازه­گیری محیطی ارتش (CBEs) برای برآورد چربی بدن و روش چین پوستی SBE)) در سربازان ایرانی انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه مقطعی- تحلیلی بر روی 246 سرباز ایرانی در سال 1395 در تهران انجام شد. قد، دور کمر و دور گردن سربازان اندازه­گیری و میزان چربی کل بدن آن­ها به روش اندازه­گیری محیطی ارتش محاسبه شد. سپس به روش همبستگی پیرسون و بلاند این مقادیر با مقادیر حاصل از اندازه­گیری چین پوستی جکسون و پولاک مقایسه شد. یافته­ها: میزان چربی کل بدن در سربازان به روش مبتنی بر اندازه­گیری محیطی ارتش6/30±18/94درصد که این میزان در روش چین پوستی سه نقطه­ای جکسون و پولاک برابر 4/45±17/43درصد بود. میزان همبستگی دو روش برابر 984=r و میزان خطای استاندارد میانگین برابر %1/1 بود (0/001>P). نتیجه­گیری: هرچه میزان چربی بدن افراد بیش­تر می­شود میزان خطای روش دور کمر زیادتر می­گردد. خطا به­حدی است که نمی­شود از این روش برای سنجش چربی افراد استفاده کرد.