مقایسه دو روش جراحی بلفاروتومی و تارسوتومی در آنتروپیون سیکاتریسی پلک فوقانی

  هدف: تعیین نتایج درمانی و عوارض بلفاروتومی و تارسوتومی در آنتروپیون سیکاتریسی پلک فوقانی و مقایسه دو روش در مراجعه‌کنندگان به بیمارستان امام حسین (ع) طی سال‌های 82-1381. روش پژوهش: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده (randomized clinical trail) بر روی مبتلایان به آنتروپیون سیکاتریسی با شدت متوسط در پلک فوقانی انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه بلفاروتومی و تارسوتومی قرار گرفتند و طی یک دوره 6 ماهه، از نظر میزان موفقیت عمل جراحی (عدم تماس لبه پلک و مژه با قرنیه) و عوارض، پی‌گیری شدند. یافته‌ها: تحقیق بر روی 60 پلک فوقانی از 37 بیمار (10 مرد و 27 زن) انجام شد که 30 پلک تحت عمل جراحی بلفاروتومی و 30 پلک تحت تارسوتومی قرار گرفتند. متوسط سن در گروه بلفاروتومی 7±7/68 سال و در گروه تارسوتومی 14+2/61 سال بود (3/0=P). علت همه موارد آنتروپیون، تراخم بود. میزان موفقیت عمل جراحی در گروه بلفاروتومی 3/93 درصد و در گروه تارسوتومی 7/96 درصد بود (5/0P=). از نظر عوارض، فقط عارضه دندانه‌دار شدن (notching) پلک در گروه بلفاروتومی بیش‌تر بود (7/16 درصد در مقابل صفر) ولی از نظر سایر عوارض، از جمله میزان عود و عفونت زخم، کم‌اصلاحی، گرانولیشن پیوژنیک و تریکیازیس، اختلاف معنی‌داری بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه‌گیری: عمل جراحی بلفاروتومی و تارسوتومی در آنتروپیون سیکاتریسی با شدت متوسط پلک فوقانی، موفقیت زیادی دارند و با توجه به این که تارسوتومی ساده‌تر است و نیاز به برش پوست ندارد؛ می‌تواند به عنوان روش ارجح در درمان آنتروپیون سیکاتریسی متوسط پلک فوقانی مطرح باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 4: 442-437.