مقایسه تطبیقی سرزندگی شهری در محله های شهری (نمونه موردی شهر کامیاران)

سرزندگی شهری یکی از مفاهیم گم شده فضاهای شهری ما است. مقایسه سطح کیفیت زندگی در محلات و مشخص نمودن عوامل موثر بر میزان سرزندگی آنها، با توجه به ویژگی­های کالبدی و جمعیتی هر محله می­تواند به برنامه­ریزان و طراحان، در جهت ارائه راهکارهایی برای تقویت سرزندگی در محله­ها کمک نماید. هدف این پژوهش، تشخیص عوامل و معیارهای اثر گذار بر میزان سرزندگی محله­ها و مقایسه تطبیقی سرزندگی شهری در محله­های «کامیاران کهنه» و «صلاح­الدین ایوبی» شهر کامیاران، با استفاده از معیارهای شناسایی شده می­باشد. پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی-تحلیلی است و داده­ها از طریق اسناد موجود و پیمایش در سطح محلات مورد مطالعه، گردآوری شد.بر اساس مطالعات انجام شده شاخص­هایی برای سنجش سرزندگی در دو محله مذکور در نظر گرفته شد و این شاخص­ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزار Expert choice ،  بر اساس نظر کارشناسان اولویت بندی شدند. در ادامه زیر شاخص­های منتخب، در قالب یک پرسش­نامه طراحی شد و با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی ساده و آسان در میان شهروندان محدوده مورد بررسی توزیع گردید و داده­های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت سرزندگی در دو محله کامیاران کهنه و صلاح الدین ایوبی مناسب نیست و محله صلاح الدین با میانگین 2.92، وضعیت بهتری نسبت به محله کامیاران کهنه با میانگین 2.54 دارد. این تفاوت بیشتر بدین دلیل است که در محله صلاح­الدین نسبت به محله کامیاران کهنه، بافت­های نوسازی شده بیشتر است؛ و به پیرو آن بافت اجتماعی- فرهنگی محله صلاح­الدین نیز تغییر کرده است. با این وجود این تفاوت میانگین سرزندگی در دو محله مذکور محسوس نمی­باشد. بنابراین می­توان گفت کیفیت کالبدی-فضایی و اجتماعی- فرهنگی در یک محله می­تواند سرزندگی در یک محله را کاهش یا افزایش دهد.