مقایسه تاثیر تجویز پیشگیرانه میزوپروستول و ترانگزامیک اسید به همراه اکسی‌توسین در کاهش خونریزی پس از سزارین: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

هدف: خون‌ریزی پس از زایمان یک عارضه‌ی مهم و از عوامل مرگ مستقیم مادری به‌شمار می‌رود و پیشگیری موثر از آن، نقش بسزایی در کاهش عوارض، به‌ویژه مرگ مادر دارد. هدف از این مطالعه مقایسه‌ی اثر پیشگیرانه افزودن میزوپروستول و ترانگزامیک اسید به اکسی‌توسین در کاهش خون‌ریزی پس از زایمان سزارین بود. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی 285 نفر از بانوان باردار کاندید انجام سزارین غیراورژانس با سن حاملگی 38 الی 39هفته، وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به سه گروه اختصاص یافتند. پس از بی‌حسی نخاعی با پروتوکل یکسان و انجام سزارین، بلافاصله بعد ازکلامپ بند ناف، به افراد گروه اول 400 میکروگرم میزوپروستول رکتال و به گروه دوم mg/Kg 10  ترانگزامیک اسید وریدی تجویز شد. به دو گروه‌های اول و دوم (به عنوان گروه‌های مداخله) و نیز گروه سوم (به عنوان شاهد)  به ترتیب  30 و 60 واحد اوکسی‌توسین حین عمل و در عرض 12 ساعت بعد از آن تجویز شد. شمارش گازها بعد از اتمام عمل و سنجش میزان هموگلوبین/ هماتوکریت 24 ساعت بعد انجام شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن 8/3±72/29 سال بود که در سه گروه با هم تفاوت معنی‌داری نداشت (170/0=P) و 246 نفر از شرکت‌کنندگان (8/84%) پاریتی دوم بودند. گروه‌های مورد بررسی تفاوتی از نظر تعداد پاریتی نداشتند (170/0=p). میانگین تعداد گاز مصرفی 99/6 عدد بود. گروه‌های مورد بررسی از نظر تعداد گاز مصرفی با هم تفاوت معنی‌دار داشتند (001/0p<). مقادیر هماتوکریت قبل و بعد از مداخله حاکی از معنی‌دار بودن اختلاف در سه گروه بود (001/0p<). مقایسه میانگین کاهش هماتوکریت حاکی از تأثیر بهتر بر کاهش خونریزی در گروه‌های مداخله در مقایسه با گروه شاهد بود (001/0p<)، ولی دو داروی میزوپروستول و ترانگزامیک اسید تاثیر متفاوتی در کاهش خونریزی نشان ندادند (117/0=p). نتیجه‌گیری: افزودن هر یک از دو داروی میزوپروستول و ترنگزامیک اسید به اکسی‌توسین در مقایسه با گروه اکسی‌توسین به تنهایی اثرات بهتری بر کاهش خونریزی دارند ولی چون در مقایسه دو داروی میزوپروستول و ترنگزامیک اسید، اثرات درمانی این دو دارو مشابه است لازم است در انتخاب دارو به شرایط بالینی بیمار و عوارض احتمالی هر یک از دو دارو توجه شود.