مقایسه تأثیر دو روش آموزش مشاوره و راهنمایی بر آگاهی، نگرش و عملکرد اساتید راهنمای تحصیلی دانشگاه علوم پزشکی همدان

زمینه: برابر مقررات آموزشی ارائه مشاوره و راهنمایی تحصیلی از وظایف اعضای هیات علمی محسوب می گردد و دانشگاه های علوم پزشکی موظف اند دانشجویان را درطی تحصیل خود به منظور پیشگیری از مشکلات تحصیلی و بهبود پیشرفت تحصیلی راهنمایی نمایند. هدف: این تحقیق به منظور مقایسه تأثیر دو روش آموزشی درجهت افزایش آگاهی ، نگرش و عملکرد استاتید راهنما در زمینه مشاوره و راهنمایی تحصیلی صورت گرفت روش کار : در این مطالعه 87 استاد راهنما شرکت نمودند. شرکت کنندگان درآموزش به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (43= N )، ضمن در یافت مواد آموزشی خود آموز در کارگاه آموزش یک روزه شرکت نمودند. گروه دوم (44= N ) فقط مواد آموزشی خودآموز دریافت نمودند. به منظور ارزیابی تغییر آگاهی، نگرش و عملکرد اساتید دو گروه آموزشی فوق از پرسشنامه ای که پایایی و روایی آن سنجیده شده بود، استفاده گردید. نتایج: نتایج حاصل نشان داد که میزان آگاهی اساتید راهنمای گروه اول (1./3 SD= ، 77/14 = M ) در زمینه مشاوره و راهنمایی تحصیلی دانشجویان نسبت به گروه دوم (76/2 SD= ، 54/11= M ) بیشتر و دارای اختلاف معنی‌دار (p<0/001) بوده است. اما، اختلاف معنی داری بین میزان نگرش اساتید راهنمای گروه اول (78/5 ,SD= 79/61 = M ) و دوم (62/8 ,SD= 23/59 = M ) مشاهده نگردید. بحث ونتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که اجرای برنامه کارگاه آموزش بر رفتارهای مورد نظر اساتیدراهنما موثر بوده است و کاربرد آن با اجرای روش کارگاهی مشروط به برنامه ریزی کارگاه آموزشی با روش آموزشی ایفای نقش Role Playing) ) و بحث گروهی همراه با کار گروهی باعث یادگیری فعال و قابل ملاحظه می شود. همچنین، سبب تغییر نگرش و بهبود مهارتهای لازم اساتید میگردد. روش دراختیار قراردادن مواد آموزشی برای اساتید راهنما به علت عدم تاثیر بر رفتار آنها کم اثر بوده است. نتیجه این پژوهش می تواند در برنامه ریزی آموزش اساتید راهنما ی دانشگاه ها مفید باشد.