مقایسه بین فرهنگی مؤلفه‌های مقیاس تاب‌آوری با استفاده از روایی سازه

تاب‌آوری، قابلیت انسان برای سازگاری و غلبه بر خطر و سختی‌ها است و در هر فرد تحت تأثیر عوامل متفاوتی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی است و با هدف مقایسه بین فرهنگی مقیاس تاب‌آوری انجام شد. جامعه آماری پژوهش، تمام دانشجویان دانشگاه آزاد تهران بودند که 400 نفر از دانشجویان به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر- دیویدسون، 2003) بود که پس از تکمیل شدن توسط دانش‌آموزان، داده‌ها از طریق تحلیل عاملی تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد، سازه تاب‌آوری از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است و پنج عامل هدفمندی، کنترل خود و توانایی حل مسئله، اعتقاد و خوش‌بینی را شامل می‌شود. مقایسه نتایج به‌دست آمده با نتایج تحلیل عاملی پرسشنامه در سایرکشورها (اسپانیا، هند و کره) نشان داد که تعداد مؤلفه‌ها و سؤالات مربوط به هر مؤلفه سازه تاب‌آوری، در بین کشورها متفاوت است، به‌علاوه مؤلفه‌های هدفمندی و توانمندی کنترل خود، سازه تاب‌آوری در فرهنگ ایرانی دارای اهمیت بیشتری است. بنابراین هنگام بررسی میزان تاب‌آوری افراد تفاوت‌های بین فرهنگی را باید در نظر داشت.