مقایسة مقایر برآوردی آلبیدوی سطحی به دست آمده از تصاویر لندست و مودیس

آلبیدو بر اساس الگوریتم سیبل (SEBAL) به دو روش قدیمی و جدید برآورد می­گردد. در روش جدید که از سال 2004 مورد استفاده قرار گرفت، روند محاسبات براساس مدل­های تجربی جدید   پایه­گذاری شد. برای تعیین آلبیدوی اجسام روی سطح زمین، در مقیاس وسیع و با در نظر گرفتن توپوگرافی­های مختلف سطح زمین، امکان اندازه­گیری زمینی مقادیر آلبیدوی اجسام وجود نداشته، لذا به ناچار از روش­های سنجش از دور برای استفاده می­گردد. در این تحقیق آلبیدوی سطحی با استفاده از تصاویر سنجنده لندست (+ETM) و مودیس (MODIS) محاسبه شده و اقدام به مقایسه مقادیر برآوردی توسط دو سنجنده در کاربری­های مختلف اراضی شده است. برای انجام محاسبات مربوط به آلبیدو، از نرم‌افزار ERDAS Imagine® 9.1 و ArcGIS® 10.1 استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می­دهد که مقدار میانگین آلبیدو در کاربری زراعت فعال، در تصویر لندست و مودیس، به­ترتیب مقدار 186/0 و 344/0 را نشان می­دهد، که کمترین مقدار را بین انواع کاربری­ها دارا بوده و در کاربری مسیل­، مقدار 242/0 را نشان می­دهد که در بین کاربری­های ذکر شده بیشترین مقدار می­باشد. همچنین مقدار آلبیدو در کاربری اراضی زراعی آیش در تصویر لندست و مودیس، به­ترتیب دارای مقادیر حداقل 088/0 و 274/0 و نیز 374/0 و 464/0 می­باشند. با نتایج مقادیر آلبیدوی به­دست آمده از کاربری­های مختلف می­توان تفاوت انرژی دریافتی خالص در هر یک از سطوح مختلف کاربری اراضی را تعیین نمود که این آیتم به نوبه خود یکی از فاکتورهای تعیین تبخیر و تعرق با استفاده از الگوریتم­های سنجش از دور می­باشد.