مقاومت برخی رقم‌های گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum) به نماتد ریشه‌گرهی (Meloidogyne javanica) با استفاده از نشانگر ریزماهواره (SSR)

در این آزمایش مقاومت نسبی هشت رقم گوجه‌فرنگی شامل جی‌اچ 1 (GH1) ، جی‌اچ 12 (GH12)، آجیت (Ajeet)، کارینا (Karina)، کلاستر 5 (Cluster 5)، مانیشا (Manisha)، تولستوی (Tolstoi) و یک رقم بومی (درتوم) در برابر Meloidogyne javanica، عامل بیماری ریشه گرهی، در شرایط گلخانه‌ای و نیز با استفاده از نشانگر ریزماهواره در سال 1389 در دانشگاه یاسوج مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی گلخانه‌ای، گیاهچه‌ها با دو لارو سن دوم نماتد به ازای هر گرم خاک، مایه‌زنی شدند. هشت هفته پس از مایه زنی، مقاومت رقم‌ها بر اساس شاخص‌های تولیدمثلی نماتد مورد ارزیابی قرار گرفت. رقم‌های جی‌اچ12 و آجیت به عنوان نیمه‌مقاوم، رقم‌های جی‌اچ1 و مانیشا به عنوان متحمل و سایر رقم‌ها به عنوان حساس تشخیص داده شدند. در ارزیابی مولکولی، ارتباط هشت جفت آغازگر مولکولی ریزماهواره (SSR) با مقاومت رقم‌های ذکر شده در برابر نماتد ریشه‌گرهی گوجه‌فرنگی بررسی شد. در میان آغازگرها، آلل دوم Tom 55-56 تنها آللی بود که فقط در رقم‌های نیمه مقاوم و آلل دوم آغازگر Tom 47-48 تنها در رقم‌های حساس وجود داشت. در ارقام متحمل، هر دو آلل آغازگر Tom 47-48 مشاهده شد. سایر آلل‌های مربوط به سایر آغازگرها مرتبط با حساسیت و یا مقاومت نبودند. آلل دوم آغازگر Tom 47-48 و آلل دوم آغازگر Tom 55-56 همبستگی معنی‌داری با میزان تولید گال توسط نماتد نشان دادند. آلل دوم آغازگر Tom 47-48 مرتبط با حساسیت با میزان همبستگی 732/0 و آلل دوم آغازگر Tom 55-56 مرتبط با مقاومت با همبستگی 732/0- تشخیص داده شدند.