مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای جداشده از کشت نمونه های بیماران مراجعه کننده به مرکز آموزشی- درمانی شهید فقیهی شیراز

  مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری­های جداشده از کشت نمونه­های بیماران مراجعه کننده به مرکز آموزشی - درمانی شهید فقیهی شیراز     دکتر شهرزاد یزدان­پناه [1] ، میترا صفری [2] ، دکتر بهروز یزدان­پناه [3] ، بهزاد یزدان پناه [4]     تاریخ دریافت14/2/89 تاریخ پذیرش 20/1/89     چکیده   پیش زمینه و هدف: این مطالعه به منظور تشخیص عوامل باکتریال جداشده از کشت نمونه­های ارسالی به آزمایشگاه مرکز درمانی شهید فقیهی شیراز و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن­ها انجام شد.   مواد و روش کار: این پژوهش مطالعه ای توصیفی - مقطعی است. در این مطالعه 1500نمونه کشت از قبیل ادرار، پوست، زخم، گلو و غیره که در مدت 5 به آزمایشگاه ارسال شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. کشت­های مثبت استخراج شده و نتیجه آن ­ ها از نظر نوع باکتری جداشده و نتیجه آنتی بیوگرام در برگه مشاهده ثبت گردید. داده­های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ها: از 1500 نمونه کشت بررسی شده، 502 مورد کشت مثبت استخراج شد. از کشت­های مثبت 8/50درصد نمونه­ها مربوط به بیماران مردو 2/49درصد مربوط به بیماران زن بود. بیشترین آنتی بیوتیکی مورد استفاده در انتی بیوگرام، جنتا مایسین با 8/99درصد موارد، سیپروفلوکساسین با 6/99درصد موارد وسفالکسین با 8/95درصد موارد بود که میزان مقاومت باکتری ­ ها نسبت به آنها به ترتیب 6/61درصد، 2/50 و 6/94درصد بود. مثبت بودن کشت و مقاومت آنتی بیوتیکی با جنس بیماران و نحوه مراجعه ارتباط آماری معنی داری نداشت.   بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان از افزایش مقاومت باکتری ­ ها نسبت به آنتی بیوتیک­های رایج داردکه شاید علت آن مصرف بی رویه آنتی­بیوتیک­ها باشد که توصیه می­شود از مصرف بدون توجیه آنتی بیوتیک ­ ها حتی الامکان اجتناب شود و تولید نسل­های جدیدتر و موثر آنتی بیوتیک­ها که در عین حال مقرون به صرفه باشند مورد توجه قرار گیرد.   کلید واژه­ها: باکتری، کشت، مقاومت آنتی بیوتیکی     فصلنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره هشتم، شماره دوم، تابستان 1389، ص 123-118     آدرس مکاتبه: یاسوج، دانشکده پزشکی تلفن: 09173411277     مقدمه اگرچه داروها از قرن هفدهم در درمان بیماری­های عفونی به­کار رفته­اند (مثل کینیدین در درمان مالاریا و امتین در درمان آمبیاز) ولی شیمی درمانی به عنوان یک   علم در دهه اول قرن بیستم توسط پل ارلیخ پایه ریزی شد. ارلیخ اصول سمیت انتخابی داروها را فرمول بندی کرد و ارتباط­های شیمیایی بین داروها و پاتوژن­های میکروبی را درنظر گرفت و ایجاد مقاومت دارویی و نقش درمان ترکیبی را مطرح کرد. تجربیات ارلیخ به استفاده از آرسفنامین در درمان سیفلیس به عنوان خط اول درمانی انجامید.   Email: [email protected]   1 پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، بیمارستان امام سجاد     2 کارشناس ارشد مامایی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دانشکده پرستاری و مامایی (نویسنده مسئول)     3 دکترای علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دانشکده پیراپزشکی   4 دانشجوی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشکده پزشکی