مفهوم خِرد در پازند مینوی خِرد
نویسندگان
چکیده مقاله:
متنهای پازند از جمله آثار به جای مانده از دورهی میانهی زبان فارسی است. پازند همان آوانویسی متن پهلوی به الفبای اوستایی است. متن «پازند مینوی خِرد» از اندرزنامههای دورهی میانه است که متن پهلوی آن در ایران موجود بوده است. این کتاب شامل 62 پرسش و پاسخ است که بین دانا و مینوی خِرد مطرح میشود. واژه ی خِرد که در مفهوم«خواستن، تدبیر، هدف، پند، هوش، فهم و عقل» بکار رفته است در متن مینوی خِرد در مفهوم خِرد افزونی، خِرد پرهیزگاران، خِرد غریزی و خِرد همه آگاه آمده است. در این مقاله ابتدا پرسش و پاسخهایی که خِرد در آنها بکار رفته است آورده شده، سپس به تجزیه و تحلیل مفهوم آن پرداخته میشود.
منابع مشابه
اخلاق در دین زرتشت از منظر مینوی خرد
اخلاق در دین زرتشت، پیوند عمیقی با سرشت هستی دارد. اقتدار مطلق اهورهمزدا در جهان و نجات انسان در دین زرتشت، در گرو زیست اخلاقی انسان است. از این رو، این آرمان با رعایت تمام آنچه به عنوان اعتقادات، آیین و مناسک تلقی میشود، باید در ساحتهای مختلف زندگی انسانی تحقق یابد. آدمی در هر رتبه و جایگاه، باید با تمام قوا همراه با رعایت اخلاق، تلاش کند تا امشاسپندان را در خویشتن، متوطن سازد و جهانی را ک...
متن کاملبررسی متن پازند مینوی خرد و مقایسه آن با تحریر پهلوی
در پژوهش حاضر متن پازند مینوی خرد با تحریر پهلوی آن مقایسه شده است. با بررسی های به عمل آمده، این نتیجه به دست می آید که پازند تنها یک شیوه آوانویسی سنتی بوده و برای سهولت در قرائت واژگان پهلوی از آن استفاده می شده است. به عبارت دیگر پازند نمی تواند زبان مستقلی باشد زیرا چنان که می دانیم عوامل سه گانه ای وجود دارند که سازنده پیکره یک زبان هستند این عوامل عبارتند از: صرف، نحو و نظام آوایی؛ و از ...
15 صفحه اولمقایسۀ مضامین اندرزی مینوی خرد و آفریننامۀ ابوشکور بلخی
ادبیات تعلیمی و بهویژه اندرزگویی در ادب فارسی پیشینهای به دیرینگی تاریخ دارد. این ادبیات، نخست شفاهی و نانوشته بود و بعدها در دورة نویسندگی به رشتۀ تحریر درآمد. ادبیات اندرزی به معنای ویژة آن در عصر ساسانی رواج یافت و از دو سرچشمة سنتهای شفاهی و منابع نوشتاری به ادبیات فارسی دری وارد شد. مینوی خرد یکی از آثار دورة میانه از زبانهای ایرانی و متعلق به دورۀ ساسانی است که در این پژوهش د...
متن کاملبررسی روابط بینامتنی مینوی خرد و دیباچۀ شاهنامۀ فردوسی
خوانش دقیق و درک عمیق یک متن، بدون در نظر گرفتن متون پیشین و همزمان با آن، امکانپذیر نیست و هیچ اثری از آثار پیش از خود مستقل نیست. موضوع ارتباط یک متن با متون دیگر، نخستین بار مورد توجّه باختین قرار گرفت و سپس توسّط ژولیا کریستوا و ژرار ژنت، گسترش یافت. شباهت و همانندی روایتها و خردهروایتهای شاهنامه با دیگر آثار پیش از آن و همچنین شباهت دیدگاههای فلسفی و دینی مطرح شده در شاهنامه، به ویژه ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 2 شماره None
صفحات 109- 120
تاریخ انتشار 2011-10
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023