مفهوم‌سازی پدیدارشناسانه هسته نهادی برنامه‌ریزی فضایی راهبردی کیفیت محیطی روستاهای شهرستان کازرون

پژوهش کنونی به دنبال مفهوم‌سازی هسته نهادی با رویکردی استفهامی - قیاسی در برنامه‌ریزی فضایی کیفیت محیطی روستاهای سُمغان و مُله‌انبار است. خط‌مشی‌های برنامه‌ریزی در این سکونتگاه‌ها بدون مشارکت بهره‌وران و بیشتر از بالا به پایین بوده که پیامدهای اجرای این سیاست‌ها بی‌توجهی به بن‌مایه درونی جریان‌های فضای زیست (شهروندان، فعالیت و کسب‌وکارها) با کیفیت محیطی پایین بوده است. همچنین تخصص‌محوری و بخشی‌نگری در برنامه‌ریزی‌ توسعه پایدار فضایی روستاهای مزبور و وجود رویکرد غالب کالبد‌ی که به جریان‌های اقتصادی، اجتماعی - فرهنگی و اکولوژیکی توجه لازم نداشته‌اند. هدف از انجام این پژوهش تدوین فرآیند مفهوم‌سازی هسته نهادی کیفیت محیطی برنامه‌ریزی فضایی بر پایه رویکرد مشارکتی و ذی‌نفعان روستایی است. این پژوهش که به روشی کیفی و رویکردی پدیدارشناسی در دو روستای سُمغان و مُله‌انبار و با مشارکت 42 تن از ذی‌نفعان این دو روستا با توجه به تجربه‌های زیسته آن‌ها به این موضوع پرداخته است که در طی پژوهش با تمرکز بر گروه‌های‌ روستایی و آیین و الگوهای رفتاری زندگی روزانه آن‌ها در قالب کارگاه‌های مشارکتی و با روش گلوله‌‌برفی به مطالعه کیفیت محیطی پرداخته است، افزون بر آن در چهارچوب این دو رویه روش برنامه‌ریزی از رویکردهای ارزیابی مشارکتی کیفیت محیطی، ارزیابی مشارکتی ارتباطات روستایی به تحلیل مفهوم‌ها پرداخته شد که با ابزارهایی مانند مصاحبه، بحث گروهی در چهارچوب مفاهیمی با 9 مصاحبه نیمه‌ساختاریافته و 9 کارگاه مشارکتی به سرانجام رسیده است که هسته‌ نهادی آن از دیدگاه مشارکت‌کنندگان تعریف روستا، کیفیت ارزش‌ها، دانش، راهبری، برنامه‌ریزی راهبردی، یکپارچگی، پیوندهای روستایی شهری و حقوق شهروندی تعیین گردید.