مطبوعات و توسعه اجتماعی

نگرانی‌های ما درباره‌یجهان چندان به آن چیزی که اتفاق می‌افتد، ارتباطی ندارد، بلکه بیشتر به آنچه روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها به ما می‌گویند که اتفاق افتاده است، مربوط می‌شود. این تأثیر قدرتمند با پیامدهای عظیم برای فرآیندهای اجتماعی، بزرگتر است. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر شناخت عملکرد مطبوعات ایران در راستای نقش توسعه‌بخشی خود، خصوصاً توسعه‌ی اجتماعی می‌باشد. روش پژوهش، تحلیل محتوا می‌باشد و برای این کار دو روزنامه دارای دو خط مشی سیاسی متفاوت، انتخاب شده است. طبق روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی شده، 48 شماره از دو روزنامه انتخاب و بر اساس دستورالعمل کدگذاری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته‌های پژوهش، طبق آزمون کای‌اسکوئر محاسبه شده، بین دو متغیر روزنامه‌های مورد بررسی و محتواهای آنها رابطه‌یمعنی‌داری وجود ندارد؛ همچنین بین دو متغیر روزنامه‌های مورد بررسی و ارائه‌یپیشنهاد سازنده و وجود نقد مفید در آنها نیز رابطه‌یمعنی‌داری وجود ندارد. بر اساس نتایج پژوهش بیشترین مطلب در بحث توسعه‌یاجتماعی در این دو روزنامه بحث سوادآموزی بوده است و امر مهاجرت کمترین میزان را به خود اختصاص داده است. همچنین مشخص شد که فراوانی مطالبی که در آنها نقد سازنده و پیشنهادات مفید وجود دارد، کمتر از مطالبی است که در آنها نقد وجود دارد و در نهایت مشخص شد که در این دو روزنامه پیگیری وعده‌های مسئولین و سرانجام طرح‌های تصویب شده‌ی اجتماعی برای رفع آسیب‌های اجتماعی موجود، کمتر اتفاق افتاده است.