مطالعه فاکتورهای خونی و آسیب‌شناسی بافتی ناشی از آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophila)در قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

با توجه به اینکه شدت و حدت بیماریزایی باکتری آئروموناس در ماهی قزل‏آلای رنگین کمان و سایر گونه‏های پرورشی در مناطق مختلف متفاوت می‏باشد لذا جهت مبارزه و یا پیشگیری از شیوع بیماری ناشی از این باکتری شناخت سویه بیماریزای این باکتری ضروری به نظر می‏رسد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات باکتری آئروموناس بر بافت‏های بدن علاوه بر فاکتور‏های خونی می‏باشد. بررسی میزان تغییرات آسیب‏شناسی بافت‌های کبد، کلیه، طحال و آبشش قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) با باکتری آئروموناس هیدروفیلای بیماری‌زا، عامل بیماری سپتی‌سمی هموراژیک در ماهی‌ها، ماهی‌ها به روش تزریق درون صفاقی، تماس مستقیم مورد با 107 باکتری انجام‏ گردید. در طی دوره‌ی آزمایش، علائم بالینی و میزان مرگ و میر ثبت گردید. پس از گذشت 14 روز، ماهی‌های بازمانده صید و پس از خون‌گیری، کالبد شکافی شدند. کاهش معنی‌دار تعداد گلبول‎های قرمز و درصد هماتوکریت، لنفوسیت‌ها و مونوسیت‌ها (05/0 < p)، افزایش معنی‌دار تعداد گلبول‌ سفید و نوتروفیل مهمترین تغییراتی است که در مطالعات خون‏شناسی ماهی‌های مبتلا به عفونت باکتریایی دیده شد.تایید حضور باکتری در بافت‏ها توسط تست‏های بیوشیمیایی صورت گرفت. بهم ریختگی ظاهری سلول‌های کبدی، از هم گسیختگی سینوس‌های خونی و در نتیجه بهم ریختگی آرایش سلولی و شکل گیری واکوئل‌های سلولی در کبد، افزایش تعداد مراکز ملانوماکروفاژ و تجمع رنگدانه‌های هموسیدرینی، تغییرات ریختی در سلول‌های الیپسوئیدی در طحال، از بین رفتن مجاری کلیوی، دژنره شدن اپیتلیوم مجاری کلیوی‏، افزایش فضای ادراری، دژنره شدن و تحلیل گلومرول‌ها و افزایش فضای کپسول بومن در کلیه، هیپرپلازی اپیتلیوم لاملاهای ثانویه و چسبندگی‌ آنها، از مهمترین تغییرات آسیب‌شناسی بافتی، مشاهده شده در مقایسه با گروه شاهد است.