مطالعه خودناسازگاری در برخی ژنوتیپ‌های زردآلو (Prunus armeniaca L.) با استفاده از روش‌های کلاسیک و مولکولی

زردآلو که یکی از درختان میوه مهم در ایران است، به علت داشتن صفت خودناسازگاری گامتوفیتیک معمولاً دارای عملکرد پایینی است. به منظور تعیین خودناسازگاری در چهار رقم بادامی، شاهرودی، شکرپاره، دانشکده و دو ژنوتیپ C و D زردآلو از روش‌های تلاقی‌های کنترل شده در باغ و آزمایش‌های مولکولی به کمک آغازگرهای اختصاصی استفاده شد. صفات طول مادگی، قطر تخمدان و درصد جوانه‌زنی دانه گرده در ژنوتیپ‌های مورد مطالعه اندازه‌گیری شد. نتایج مربوط به درصد جوانه‌زنی دانه گرده نشان داد که نر عقیمی در ارقام و ژنوتیپ‌های مورد مطالعه وجود ندارد. ژنوتیپ C و رقم شاهرودی دارای بیشترین درصد تشکیل میوه ( به ترتیب 07/18 و 72/17 درصد)، طول مادگی (به ترتیب 27/14 و 87/14 میلی‌متر) و قطر تخمدان (به ترتیب 12/2 و 22/2 میلی‌متر) بودند. ارزیابی داده‌های حاصل از گرده‌افشانی کنترل شده و نتایج آزمایش‌های مولکولی نشان داد ارقام بادامی، شاهرودی، شکرپاره، دانشکده و ژنوتیپ C خودناسازگار بودند و فقط ژنوتیپ D خودسازگار بود. بین ارقام بادامی، دانشکده و ژنوتیپ C دگرناسازگاری مشاهده شد.