مطالعه حساسیت بافت فرسوده شهری با استفاده ازمقایسه روشهای آماری و GIS (منطقه مورد مطالعه: شهر بندرعباس)

در طول سالیان اخیر مطالعات گوناگونی در خصوص روند تغییرات ساختار شهر و همچنین فرایند فرسودگی بافت در محلات شهری صورت گرفته است. جهت تهیه نقشه حساسیت فرسودگی بافت، از مدلهای تجزیه و تحلیل تصمیم گیری چند معیاره و برخی از مدلهای آماری در این مطالعه استفاده شده است. علاوه بر این جهت شناسایی بافت فرسوده و تحلیل آن معیارهای متفاوتی مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش با توجه به بررسی پیشینه ادبیات تحقیق، چهار معیار اکولوژیکی و زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی مبتنی بر زیرمعیارهای مشخص جهت تجزیه و تحلیل و تهیه نقشه حساسیت پذیری فرسودگی بافت شهری مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت وقوع فرسودگی بافت در شهر بندرعباس، واقع در جنوب ایران می باشد. جهت دستیابی به هدف مذکور از ادغام سیستم اطلاعات مکانی (GIS) با روش های AHP، Frequency Ratio، Statistical index(Wi)، Weighting factor (Wf) و Logistic Regression استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیش از نیمی از بافت شهری بندرعباس در طول سالیان اخیر بدلیل عدم برنامه ریزی و مدیریت دچار فرسودگی شده اند که جلوگیری از تشدید این مسئله و تاثیر آن بر روی بافت های همجوار بسیار حائز اهمیت می باشد. از این رو جهت دستیابی به این مهم، برداشت اطلاعات مناطقی که مستعد فرسودگی بوده و یا اینکه دچار فرسودگی شده اند انجام گرفته و پارامترهای که در وقوع فرایند فرسودگی بافت شهری موثر می باشند با استفاده از روش های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و روشهایی که نتایجی با دقت بالا را بدست آورده اند مشخص گردیده است. نتایج صحت سنجی نشان می دهد که روش Wf در پیش بینی حساسیت فرسودگی بافت شهری بندرعباس نسبت به روشهای AHP،Frequency Ratio ، Wi(statistical index) و logistic regression  از دقت بالا و بهتری برخوردار می باشد.