مطالعه تغییرات هیستوپاتولوژیک آبشش ماهی قرمز (Carassius auratus) در مواجهه با غلظتهای تحت کشنده نانو اکسید روی

با گسترش نانوتکنولوژی و مهندسی مواد، نانو ذرات مختلفی با خصوصیات تازه و نو ظهور ساخته شده اما اثرات سمی این نانو ذرات جدید در بسیاری از مواد ناشناخته است. نانو ذرات اکسید فلزی در حال حاضر در مقیاس بزرگ برای استفاده صنعتی و خانگی تولید می‌گردد. در این تحقیق از ماهی گلدفیش استفاده گردید. ماهیان دارای میانگین وزنی 5/0±3 گرم و طول 5/0±7 سانتی‌متر بودند و در چهار تیمار و سه تکرار (شاهد، 5، 20 و 50 میلی‌گرم بر لیتر) از نانو اکسید روی به مدت 14 روز تحت تیمار قرار گرفته شدند. از ماهیان هر تکرار در روزهای 1، 3 ، 7 و 14 نمونه برداری انجام گردید. نتایج بررسی بافت‌ها نشان دهنده وجود موکوس، کوتاه شدن لاملاهای ثانویه ، نکروز، تخریب ساختار لاملاهای ثانویه، اتساع مویرگهای خونی، اتصال تیغه‌های ثانویه‌ی مجاور، برآمدگی اپی‌تلیوم تیغه‌ی ثانویه و هایپرپلازی بود. نتیجه کلی این پژوهش نشان داد که با افزایش میزان نانواکسید روی و مدت در معرض قرار گیری میزان آسیب‌های وارده نیز افزایش یافت.