مطالعه تطبیقی سنجش عملکرد سازمانی در ایران و کشورهای توسعه یافته

زمینه و هدف: عملکرد سازمان ها به ویژه در بخش بهداشت و درمان مبنای توسعه کمی و کیفی محسوب می گردد. از طرفی سیستم های بهداشتی و درمانی به منظور رشد و توسعه خود نیاز به اندازه گیری و بهبود عملکرد دارند. هدف از انجام این پژوهش، مطالعه تطبیقی سنجش عملکرد در ایران و برخی از کشورهای توسعه یافته با رویکرد استفاده در نظام بهداشت و درمان ایران می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی تطبیقی، کشورهای استرالیا، کانادا، هلند، سوئد، انگلستان و آمریکا که تجارب موفقی در زمینه اندازه گیری عملکرد دارند انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها در کشورهای مورد مطالعه از مجلات علمی، کتب، بانک های اینترنتی و برقراری ارتباطات الکترونیکی استفاده گردید. داده های جمع آوری شده در مورد کشورهای مورد مطالعه بر اساس متغیرهای پژوهش، خلاصه و دسته بندی شده و در جداول تطبیقی مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: عمده کشورهای مورد مطالعه معیارهایی از قبیل اعتبار، اعتماد، واقعی بودن، به موقع بودن، ارتباط داشتن، صحت و مناسبت را در برنامه های سنجش عملکرد در نظر گرفته و از نتایج سنجش عملکرد در فرآیند بودجه ریزی استفاده نموده اند. بهره برداری از نتایج نهایی برنامه های سنجش عملکرد در تصمیم گیری، بودجه ریزی در کشور های مورد مطالعه مورد تاکید قرار گرفته است. در ایران سنجش عملکرد در دو بعد اختصاصی و عمومی انجام می گیرد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که در اکثر کشورهای توسعه یافته معیارهای عملکردی مناسب، مدل های ارزیابی عملکرد و بهره وری از نتایج سنجش عملکرد در تصمیم گیری و بودجه بندی مورد استفاده قرار می گیرد.