مطالعه آزمایشگاهی کاربرد پلیمر معدنی آلومینیم در حذف کدورت از آب

امروزه در ایران، منعقدکننده‌هایی که بیشترین کاربرد را در تصفیه‌خانه‌های آب دارند، سولفات آلومینیم (آلوم) و کلرید فریک می‌باشند. این در حالی‌ است که در کشورهایی نظیر کانادا، ایتالیا، امریکا، چین، فرانسه و انگلستان و به تازگی در ایران در تصفیه‌خانه بابا‌شیخ علی اصفهان، ماده‌ای به نام پلی آلومینیم کلراید (PACl) جایگزین گردیده است. هدف از این پژوهش  بررسی و مقایسه عملکرد ماده منعقد کننده PACl با کلرید فریک و آلوم، بررسی تأثیر شرایط متغیر دمایی، و مطالعه عملکرد توأم آن با کمک منعقدکننده نشاسته، برای حذف کدورت از آب کدر شبیه‌سازی شده  با کائولین، بوده است. نتایج مشاهدات، علاوه بر آشکارسازی روند ته‌نشینی توسط هر یک از منعقدکننده‌های مذکور، نشان از سرعت بالای ته‌نشینی فلاک‌ها با پلی آلومینیم کلراید داشت. بر خلاف دو منعقدکننده آلوم و کلرید فریک، پلی آلومینیم کلراید به تغییرات دمایی آب حساس نبوده و نوسانات کدورت باقی‌مانده دیده نشد. در غلظتهای بالای PACl، افزودن نشاسته تأثیری بر میزان کدورت باقی‌مانده نداشت؛ در حالی که در غلظتهای پایین‌تر، نشاسته به خوبی به عنوان کمک‌منعقدکننده وارد عمل شده و به‌طور قابل توجهی باعث کاهش کدورت باقی‌مانده گردید.