مطالعات جناحی در نظام جمهوری اسلامی ایران: یک مرور نظام‌مند

با انشعاب مجمع روحانیون مبارز از تشکل جامعه روحانیت مبارز در سال 1367، دو جناح عمده چپ و راست در صحنه سیاسی ایران شکل گرفتند. از آن زمان به بعد جناح­های سیاسی مورد توجه پژوهشگران حوزه مسائل ایران قرار گرفته و پژوهش­هایی ذیل عنوان «مطالعات جناحی» تولید شده است. مقاله حاضر،کوشیده است با استفاده از روش مرور نظام­مند و شناسایی 81 مورد مطالعه مرتبط در بازه زمانی 1367-1396و در نهایت، گزینش 67 مطالعه، به بررسی توصیفی و ارزیابی این مطالعات در ابعاد سه گانه شکلی، روش­شناختی و محتوایی بپردازد. یافته­های پژوهش نشان داد، بیشترین آن­ها در فاصله زمانی 1388 تا 1392 انجام شده که از این تعداد، (53.7 درصد) در قالب پایان­نامه بوده است. ارزیابی پژوهشگران از مطالعات جناحی، بیانگر وجود پراکندگی­ها، آشفتگی­های مفهومی و ضعف­های نظری در این مطالعات است که رفع آن مستلزم توجه ویژه دانشوران حرفه­ای و آشنا به فنون پژوهش و چارچوب­های نظری مرتبط با این حوزه مطالعاتی است.