مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکتی نسبت به کودکان کار شهر تهران (مورد مطالعه: شرکت‌های همکار مدیریت شهری). زینب صمیمی فرد ، علی‌اکبر تاج‌ مزینانی.

چکیده مطالعه حاضر به بررسی وضعیت مسئولیت‌پذیری شرکت‌های همکار شهرداری تهران نسبت به کودکان کار و همچنین بررسی چگونگی استفاده و ترویج اصل مسئولیت اجتماعی شرکتی برای کاهش پدیده کار کودک در سطح شهر تهران می‌پردازد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، روش کیفی است که با تکنیک مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام‌ شده است. برای انتخاب نمونه از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد و مطلعین کلیدی از بین فعالین سازمان‌های مردم‌نهاد، کارشناسان و مدیران و خبرگان دانشگاهی انتخاب شدند. انجام مصاحبه‌ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت که این امر با انجام 25 مصاحبه محقق شد. برای تحلیل محتوای مصاحبه‌های انجام‌ شده از روش تحلیل مضمونی استفاده شد که در نهایت پنج مقوله کلی در دو دسته چیستی و چرایی مرتبط با موضوع پژوهش استخراج گردید. مقولات بدست آمده عبارت‌اند از: سه نسلی شدن پدیده کار کودک، زنجیره تأمین معیوب، زمینه‌های اثربخشی CSR، سیاست‌های رفاهی- اقتصادی منجر به کار کودک، فقدان بستر مناسب عمل به CSR. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر ماهیت و علل کار کودک و نحوه ارتباط آن با شرکت‌های همکار مدیریت شهری است. علاوه بر این، ماهیت مسئولیت اجتماعی در ارتباط با کودکان کار را تشریح کرده و نشان می‌دهد که زمینه عمل به مسئولیت اجتماعی برای این شرکت‌ها مهیاست یا خیر. واژه‌های کلیدی: مسئولیت اجتماعی شرکتی، کودک کار، مدیریت شهری، شهرداری، شرکت‌های همکار مدیریت شهری