مروری بر پوشش‌‌های تبدیلی بر پایه‌‌ عناصر خاکی کمیاب

محافظت در برابر خوردگی فلزات، سال‌‌ها دغدغه پژوهشگران بوده است. در نتیجه برای گسترش کاربرد فلزات، از روش‌‌های گوناگونی برای افزایش مقاومت به خوردگی آن‌‌ها استفاده می‌‌شود. در این پژوهش، از میان فناوری‌‌های اصلاح سطحی، پوشش‌‌های تبدیلی به دلیل تشکیل رسوب یکنواخت بر روی سطح فلز، بهبود چسبندگی لایه اعمالی بعدی، کاربری آسان و به‌‌صرفه بودن، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین این پوشش‌‌ها مانند یک سد فیزیکی میان زیرلایه و محیط عمل می‌‌کنند و علاوه بر محافظت در برابر خوردگی، با افزایش انرژی سطحی، چسبندگی پوشش‌‌آلی به زیرآیند فلزی را بهبود می‌‌بخشند. در سال‌‌های اخیر تلاش شده است تا با اضافه نمودن انواع افزودنی‌‌ها، ویژگی‌‌های پوشش‌‌های تبدیلی بر روی سطوح فلزی مانند فولاد، روی، گالوانیزه، آلیاژهای منیزیم و آلومینیم بهبود داده ‌‌شود. در این راستا افزودنی‌‌ها به صورت عناصر خاکی کمیاب (به دلیل سازگاری با محیط زیست)، افزودنی‌‌های پلیمری، بازدارنده‌‌ها و ترکیبات فعال سطحی به پوشش تبدیلی افزوده شدند تا مقاومت آن را در برابر خوردگی افزایش دهد.