مروری بر مدیریت تلفیقی آفات نخل خرما (چالش‌ها و راه‌کارها)

خرما یک محصول مهم اقتصادی است و عوامل زنده و غیر­زنده مختلف باعث ایجاد خسارت به این گیاه می ­شوند. تغییرات آب و هوایی، توسعه سیستم ­های تک کشتی و استفاده دایم از سموم شیمیایی، آفات و دشمنان طبیعی آن­ها را در اکوسیستم کشاورزی نخل خرما تحت تاثیر قرار می ­دهند. کاربرد غیراصولی سموم شیمیایی پرهزینه، یک استراتژی شکست خورده است. استفاده از کنترل بیولوژیکی ستون فقرات برنامه مدیریت تلفیقی آفات خرما است. سه روش کنترل از جمله زراعی، مقاومت ارقام و کنترل شیمیایی به ­عنوان روش ­های تکمیلی در برنامه ایجاد مدیریت تلفیقی مورد استفاده قرار می­ گیرند. کنترل بیولوژیک حمایتی از طریق رهاسازی Stethorous gilvifrons، Bacills thurengeinsis و Metarhizium anisopliae  به­ ترتیب برای کنترل کنه تارتن، کرم میوه ­خوار و سوسک شاخدار خرما انجام می ­شود. بهره­وری تولید خرما را می­ توان با اجرای شیوه­ های پیشرفته کنترل زراعی افزایش داد. کنترل زراعی با اجرای درست عملیات "به باغی" مانند خاک­ ورزی، گرده ­افشانی، آبیاری و مدیریت خوشه در کاهش خسارت آفات نخل خرما بسیار موثر است. حساسیت ارقام نخل خرما نیز برنامه مدیریت تلفیقی آفات این گیاه را تحت تاثیر قرار می­دهد، موثر است. به­ عنوان یک گام تکمیلی تعدادی از آفت­ کش­ های اختصاصی برای کاربرد در این برنامه در مواقع ضروری توصیه شده است. یکی ازمشکلات مهم آفات خرما لزوم داشتن سیستم تصمیم­ گیری دقیق برای پیش ­آگاهی و ردیابی است. یک تغییر اساسی وسریع به­ منظور دست­یابی به رویکرد زیست محیطی و اقتصادی مدیریت آفات خرما ضروری است.