مروری بر آسیب های مزمن ریوی ناشی از گاز خردل از دیدگاه سلولی- مولکولی

زمینه و هدف: گاز سولفور موستارد از پرکاربردترین عوامل شیمایی جنگی در جهان است که طی جنگ تحمیلی علیه رزمندگان ایران نیز استفاده شده است. برخی از مکانیسم های آسیب مزمن ریوی نظیر آسیب به DNA، آسیب به غشای سلولی، آپپتوز، استرس اکسیداتیو و التهاب مطالعه و بررسی شده است. عدم توازن در سیستم اکسیدان - آنتی اکسیدان، عدم تعادل درسیستم پروتئاز - آنتی پروتئاز و فعال شدن برخی مسیر های التهابی انتقال پیام نظیر NF-кB و smad از جمله مکانیسم های مولکولی شناخته شده در پاتوفیزیولوژی مصدومین شیمیایی می باشد. در این مقاله مروری مکانیسم های سلولی و مولکولی آسیب های ریوی ناشی از گاز خردل بیشتر بررسی شده است. روش بررسی: در این مقاله مروری، نتایج مقالات مرتبط با آسیب های مزمن ریوی ناشی از گاز خردل بررسی و از دیدگاه سلولی- مولکولی تجزیه و تحلیل گردیده است و همچنین درمان های رایج این بیماری بحث شده است. یافته ها: تاکنون، بر مبنای آسیب های ریوی مزمن ناشی از سولفور موستارد، پروتکل های درمانی رایج تبیین و ارایه گردیده است. اندازه‌گیری و و بررسی عملکرد سلول‌های ایمنی بخصوص سلول‌های Th و Treg، پروستاگلاندین‌ها، لکوترین‌ها، شاخص‌های اپی‌ژنتیکی، مکانسیم‌های آپوپتوتیک و MicoRNA در فهم عمیق و جامع روند درمانی این بیماران می تواند مفید و کارا باشد. نتیجه گیری: امید است با شناخت هر جه بیشتر فرایند آسیب مزمن به ریه ناشی از گاز خردل بتوان از آن در جلوگیری از آسیب استفاده نمود.