مدل‌یابی مدیریت مشارکتی بر مدیریت تعارض با نقش میانجی همدلی بیانی در مدیران: از دیدگاه آموزگاران

هدف این پژوهش بررسی مدل مدیریت مشارکتی بر مدیریت تعارض با نقش میانجی همدلی بیانی در مدیران: از دیدگاه آموزگاران بود. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش آموزگاران مرد و زن ناحیه 1 و 2 شهر ارومیه در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 2967 نفر بودند. بر اساس فرمول کوکران تعداد 343 نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای بر اساس ناحیه محل خدمت به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های مدیریت مشارکتی (فیضی و همکاران، 1388) و مدیریت تعارض (توماس و کیلمن، 1974) و خرده‌مقیاس همدلی بیانی در مقیاس همدلی هیجانی (مهرابیان و اپستاین، 1972) بودند. داده‌ها با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS-19 و Smart PLS-3 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که از دیدگاه آموزگاران مدیریت مشارکتی بر همدلی بیانی و مدیریت تعارض تاثیر مستقیم و معنادار و همدلی بیانی بر مدیریت تعارض تاثیر مستقیم و معنادار داشت. همچنین، مدیریت مشارکتی با نقش میانجی همدلی بیانی بر مدیریت تعارض تاثیر غیرمستقیم و معنادار داشت (05/0>P). بر اساس شاخص‌های برازندگی مدل مدیریت مشارکتی بر مدیریت تعارض با نقش میانجی همدلی بیانی در مدیران برازش مناسبی داشت. طبق نتایج برای بهبود مدیریت تعارض مدیران می‌توان برنامه‌های برای بهبود مدیریت مشارکتی و همدلی بیانی طراحی و از طریق کارگاه‌های آموزشی اجرا کرد.