مدل‌سازی توسعه شهری با تلفیق اتوماسیون سلولی(CA) و روش میانگین وزن‌دار ترتیبی (OWA) (مطالعه موردی کلان شهر شیراز)

گسترش بی‌رویه اراضی شهری از مهمترین مسائل و معضلات برای مدیران و برنامه‌ریزان شهرها محسوب می شود و در این بین، شناسایی و پیش‌بینی نحوه گسترش شهرها می‌تواند در پایش و مدیریت کاربری‌های مختلف شهری مفید واقع شود. در تحقیق حاضر با ترکیب اتوماسیون سلولی و مفاهیم روش میانگین گیری وزندار ترتیبی(OWA)، مدلی ساده و در عین حال قدرتمند جهت مدلسازی توسعه شهری ارائه می‌گردد. از آنجاییکه در منابع علمی داخلی از ترکیب مدلهای پویا با روش‌های تصمیم گیری چند معیاره، در مسائل شهری و بخصوص گسترش شهرها کمتر استفاده شده است، بنابراین ارزیابی قابلیت استفاده از این مدل‌ها می-تواند گامی در جهت بهبود مدلسازی توسعه شهری مبتنی بر تکنیک CA محسوب شود. روش اتوماسیون سلولی با وجود قابلیت-هایی که در زمینه مدلسازی فرآیند‌های مکانی دارد، در لحاظ کردن عدم قطعیت موجود در پدیده‌های طبیعی با مشکلات اساسی مواجه است. از طرف دیگر، روش میانگین گیری وزندار ترتیبی با ارائه یکسری کمیت‌سنج‌های فازی و تولید سناریوهای مختلف برای شرایط مختلف، پدیده‌های غیر قطعی را کنترل می‌نماید. در این تحقیق، مدل تلفیقی حاصل از ترکیب دو روش ذکر شده، برای مدلسازی توسعه شهر شیراز بین سال‌های 1383 تا 1388 مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه‌ی نتایج حاصل از تحقیق با واقعیت نشان می‌دهد، بهترین سناریوی بکار گرفته شده در مدل می‌تواند با دقت 78% پیکسل‌هایی که در فرآیند توسعه شرکت می-کنند را شناسایی کند در حالی که روش CA بدون تلفیق با OWA، با دقت 74% پیکسل‌های مورد نظر را شناسایی می‌کند.