مدلسازی تعدیل شدت جزیره‌های گرمای شهری با رویکرد پشت‌بام‌های سبز (مطالعۀ موردی: منطقۀ 17 شهر تهران)

جزیرة گرمای شهری، که از پیامدهای شهرنشینی و شهرسازی با تمرکز فعالیت‏های انسانی است، امروزه به مسئله‏ای بااهمیت در آب‏وهوای شهری تبدیل ‏شده است. هدف از پژوهش حاضر تبیین و ارزیابی اثر توسعة پشت‏بام‏های سبز به‏عنوان راهکاری در کاهش شدت جزیره‏‏های گرمای شهری در منطقة 17 شهرداری تهران است. بدین منظور، با به‏کارگیری روش ترکیبی آماری و مدل‏سازی عددی خردمقیاس اقلیمی به واکاوی میزان اثر پشت‏بام‏های سبز بر تعدیل شدت جزایر گرمای شهری پرداخته شد. با استفاده از اطلاعات به‏دست‏آمده از داده‏های میدانی (دماسنج‏های نصب‏شده در هر دو پشت‏بام) و همچنین خروجی‏های مدل خردمقیاس Envi-met در فصول مختلف سال 2016، اختلاف دمای بین دو پشت‏بام سبز و مرجع استخراج شد. نتایج نشان داد که مقدار اختلاف دما در بعدازظهر و شب بیشتر از صبح است. همچنین، بیشینة اختلاف دمای هوای بین دو بام سبز و مرجع در فصل پاییز به‏دست آمد. با واکاوی داده‏های میدانی و خروجی گرافیکی مدل مشخص شد که بیشینة اختلاف دمایی بین آن‏ها هنگام شب رخ ‏داده است؛ یعنی زمانی که شدت جزیرة گرمای شهری در بیشینة وضعیت خود است. هر دوی اطلاعات اندازه‏گیری‏شده و خروجی مدل فیزیکی اقلیم گویای قابلیت مناسب پشت‏بام‏های سبز در تعدیل شدت جزیرة گرمای شهری است.