مبانی معرفت شناختی تعلیم و تربیت اسلامی با تاکید بر حکمت متعالیه صدرایی (گامی به سوی نظریه پردازی در فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی)

فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ، یکی از علوم فلسفی یا فلسفه های مضاف است که با روش تعقلی و استدلالی ، به تحلیل و تبیین گزاره های تعلیم و تربیت اسلامی می پردازد. این حوزه معرفتی از هفت بخش تشکیل می شود: معرفت شناسی ، وجود شناسی، خداشناسی ، جهان شناسی ، انسان شناسی، معاد شناسی، و ارزش شناسی. در مقاله حاضر، کوشش به عمل آمده تا شماری از مهم ترین مبانی معرفت شناختی تعلیم و تربیت اسلامی ، از منابع و متون عمدتا دست اول فلسفه اسلامی و به ویژه حکمت متعالیه صدر المتألهین شیرازی استخراج و به طور منظم تدوین و معرفی گردد. بداهت مفهومی یا تصوری شناخت، بداهت مصداقی یا تصدیقی شناخت (امکان وقوعی شناخت ) ، قوا یا ابزار های شناخت ، اقسام شناخت، تجرد شناخت ، و سرانجام ابداعی بودن شناخت ، از مهمترین مبانی معرفت شناختی تعلیم و تربیت اسلامی است که در این مقاله ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.