قابلیت پرورش و میزان رشد سیاه ماهی (Capoeta capoeta gracilis) در مرحله جوانی با استفاده از نرخ‌های مختلف غذادهی

معرفی گونه­های جدید آبزی در سیستم­های پرورشی با ایجاد تنوع گونه­ای در امر تکثیر و پرورش ماهیان، دستیابی به افزایش تولید در واحد سطح مزارع و افزایش درآمد می­تواند منجر به تنوع سبد غذایی خانوار شود. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی میزان رشد و امکان­سنجی پرورش سیاه ماهی (Capoeta capoeta gracilis) در شرایط آزمایشگاهی بود. بنابراین تاثیر میزان غذادهی بر افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، شاخص رشد ویژه، رشد روزانه و فاکتور وضعیت مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در یک طرح کاملاً تصادفی در 3 تیمار و 3 تکرار با سیاه ماهی­هایی با متوسط وزن 18-16 گرم و طول 13-12 سانتی­متر با نرخ غذادهی 2، 4 و 5 درصد وزن بدن به مدت 60 روز انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میزان افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن نسبی بدن، نرخ رشد ویژه و ضریب چاقی در ماهی­های تغذیه شده با 4 درصد وزن بدن بیشتر از دو تیمار دیگر بود. ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمار ماهی­های تغذیه شده با 4 درصد وزن بدن کمتر ار دو تیمار دیگر بود، و تیمار ماهی­های تغذیه شده با 5 و 2 درصد وزن بدن تفاوت معنی­دار را با هم نشان نداند (05/0>.p). با توجه به نتایج بدست آمده و بهتر بودن وضعیت رشد سیاه ماهی با تغذیه 4 درصد وزن بدن این امکان وجود دارد که بتوان آن­را جهت پرورش به مزارع پرورشی معرفی کرد.