فرایند برجسته‌سازی زبان در شعر مقاومت گیلکی بر اساس نظریه‌ی «هنجارکاهیِ» جفری لیچ

از دید شفیعی کدکنی، برجسته‌‌سازی در قلمرو موسیقایی و زبانی تعریف می‌‌شود که می‌توان آن را به دو گروه موسیقایی و زبانی تقسیم کرد. جفری لیچ، زبان‌‌شناس انگلیسی، معتقد است که فرایند برجسته‌‌سازی یا به‌شیوۀ هنجارافزایی و اِعمال قواعدی اضافی بر قواعد زبان هنجار یا به‌شیوۀ هنجارکاهی یا گریز از قواعد حاکم بر زبان هنجار و عدم مطابقت و هماهنگی صورت زبانی انجام می‌‌پذیرد. در این مقاله، تلاش شده هنجارکاهی‌‌ در اشعار مقاومت و پایداری گیلکی، برمبنای نظریۀ لیچ بررسی شود. مسئلۀ اصلی آن تبیین انواع هنجارکاهی‌‌ در اشعار پایداری گیلکی است که با فیش‌برداری از پانصد واحد شعری، از سی شاعر مطرح گیلکی‌‌سرا، به‌روش اسنادی و توصیفی تحلیل شده است. نتیجۀ این بررسی نشان می‌دهد که در اشعار انتخاب‌شده، بیشترین هنجارکاهی‌‌ها به‌ترتیب مربوط به هنجارکاهی‌‌های آوایی، واژگانی و معنایی است و هنجارکاهی نوشتاری در جامعۀ آماری مورد مطالعۀ ما مطلقاً وجود نداشت