فراوانی و الگوی صدمات مراجعه‌کنندگان حوادث ترافیکی به واحد معاینات پزشکی قانونی بندرعباس با تشخیص صدمات ساختگی در سال‌های 1395 تا 1396

اهداف: با توجه به نسبت بالای صدمات ساختگی در ایران و به‌منظور شناسایی این ‌گونه صدمات و ارایه راه‌کارهایی به‌منظور کاهش تقلب در استفاده از بیمه، مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی صدمات، مشخصات فردی و مختصات حادثه ترافیکی انجام شد. ابزار و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی- ‌توصیفی است که روی ۵۸ نفر از مصدومان ناشی از تصادفات رانندگی مراجعه‌کننده با معرفی‌نامه مقام قضایی به اداره کل پزشکی قانونی استان هرمزگان با تشخیص صدمات ساختگی، از ابتدای تیر سال ۱۳۹۵ تا پایان خرداد سال ۱۳۹۶ انجام شد. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از چک‌لیستی حاوی متغیرهای دموگرافیک و نوع و محل صدمات استفاده شد. سوابق کیفری افراد با استعلام از اداره آگاهی استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفت. نهایتاً داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری Stata ۱۲ و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از بین ۵۸ مورد صدمات ساختگی، ۵۷ نفر مرد (۹۸/۳%) بودند و بیشترین موارد (۵۱/۷%) مربوط به گروه سنی ۳۰-۲۰ سال بود. بیشتر افراد شغل آزاد (۷۲/۴%) و سطح تحصیلات زیر دیپلم (۶۵/۵%) داشتند. شایع‌ترین محل جراحات سطحی، ساعد (۶۰/۳%)، شایع‌ترین محل شکستگی، دیستال اولنا (۲۵/۹%) و شایع‌ترین تظاهر صدمات ساختگی، ساییدگی بود. نتیجه‌گیری: اکثریت مراجعه‌کنندگان با صدمات ساختگی به پزشکی قانونی، مرد، در گروه سنی ۳۰-۲۰ سال، دارای شغل آزاد، سابقه کیفری و سطح تحصیلات زیر دیپلم هستند. از نظر الگو، شایع‌ترین محل جراحات و شکستگی به‌ ترتیب ساعد و ناحیه دیستال اولنا است و ساییدگی تظاهر عمده صدمات ساختگی است.