عوامل مستعدکننده سندرم تونل¬کارپ: یک مطالعه مورد-شاهدی

هدف: مطالعه حاضر که با هدف تعیین عوامل مستعدکننده سندرم تونل ‌کارپ در زنان اردبیل انجام گرفت تلاشی در جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری شایع عصبی در زنان می‌باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه مورد- شاهدی است که بر روی 132 زن مبتلا به سندرم تونل‌ کارپ و 80 زن غیرمبتلای 60-18 سال مراجعه ‌کننده به یکی از مراکز طب فیزیکی شهر اردبیل انجام گرفت. شرکت‌ کنندگان در مطالعه تحت آزمون‌های استاندارد هدایت عصبی رادیال و اولنار قرارگرفتند و سپس از یک پرسشنامه خودساخته که در برگیرنده عوامل خطرساز شایع سندرم تونل‌ کارپ بود برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی‌ و کای‌دو انجام شد. یافته‌ ها: نتایج آزمون تی، اختلاف معنی‌دار آماری را بین دو گروه مورد و شاهد از نظر میانگین طول و پهنای مچ دست نشان داد (p=0.001). در بین عوامل هورمونی، بیماری دیابت در گروه بیمار، 3 برابر بیش از گروه شاهد بود. به‌علاوه، محاسبه ضریب شانس 2 در مورد مصرف داروهای خوراکی ضدبارداری نشان داد که این داروها نیز می‌توانند از جمله عوامل خطرساز  برای سندرم تونل کارپ باشند. همچنین براساس نتایج یافت شده، شستن لباس با دست (0/033 =p ) و استفاده از آب سرد (p=0/011) در گروه بیمار به طور معنی‌ داری بیش از گروه شاهد بود. بحث و نتیجه‌ گیری: خانه‌ داری، سابقه مصرف قرص‌های ضد بارداری خوراکی و دیابت می‌توانند از عوامل مستعدکننده سندرم تونل‌ کارپ باشند. ضمن اینکه عواملی همچون تعداد فرزندان، وزن، طول و ‌پهنای مچ دست و استفاده از آب سرد برای شستشو نیز در افراد مبتلا بیشتر دیده شد. شناخت این عوامل، می‌تواند گام موثری در پیشگیری از این مشکل شایع در زنان باشد.