عوامل مؤثر بر رشد حرفه ای اعضای هیئت علمی و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر رشد حرفه‌ای اعضای هیئت علمی و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن انجام شد. از روش پژوهش توصیفی علّی – مقایسه‌ای و پرسشنامه محقق ساخته برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. جامعه آماری 17787 نفر عضو هیئت علمی تمام وقت دانشگاههای وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی شده چند مرحله‌ای 531 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. از مجموع 531 نفر پاسخ‌دهنده 53 نفر در گروه هیئت علمی موفق، 57 نفر در گروه هیئت‌علمی ناموفق و 421 نفر در گروه هیئت‌علمی در حال گذار قرار گرفتند. همچنین، در آزمونهای استنباطی از تحلیل واریانس و آزمونF و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بین اعضای هیئت علمی موفق و ناموفق از نظر مؤلفه‌های روابط و تعاملات علمی و گروهی، جامعه‌پذیری سازمانی، شیوه تصمیم‌گیری در گروه علمی مربوط و عوامل ساختاری تفاوت معنادار وجود دارد. گروههای ناموفق بیش از گروههای موفق و در حال گذار به آموزش اهمیت می‌دهند. همچنین، دو گروه موفق و ناموفق برحسب متغیر جامعه‌پذیری سازمانی و به‌ویژه زیرمؤلفۀ فرایند آماده سازی و هماهنگی اولیه با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. مقایسه دو گروه هیئت‌علمی موفق و ناموفق برحسب میزان تعاملات و روابط علمی آنها نشان داد که گروه موفق‌ به‌طور معنادار بیشتر از گروه ناموفق‌ دارای تعاملات و روابط علمی هستند.