عوامل فرهنگی در ارتقاء سرمایه‌های انسانی دانش آموزان دورۀ دوم متوسطه

هدف این مقاله مطالعۀ نقش عوامل فرهنگی خاصه خصائل دینی در ارتقاء سرمایه‌های انسانی دانش آموزان با بهره گیری از نظریه های سرمشق گیری بندورا، رشد اخلافی کلبرگ، عقلانیت فولی و دینداری گلاک و استارک است. روش پژوهش در این تحقیق روش پیمایش است. جامعۀ آماری این تحقیق همۀ دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل دورۀ دوم متوسطه پایه‌های دهم، یازدهم و پیش‌دانشگاهی شهر تهران در سال تحصیلی 97- 96 است. از میان این دانش آموزان نمونه ای احتمالی به حجم  384 نفر انتخاب شده و برای جمع‌آوری داده‌ها، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. یافته ها نشان می‌دهد که ارزش‌های اخلاقی والدین، دین‌داری، خصائل اخلاقی و عقلانیت تأثیر مستقیمی بر ارتقاء سرمایه‌های انسانی دارد. دانش آموزان هنجارهای اولیاء خویش را می پذیرند و به آن عمل می کنند و به دیگران و عقایدشان احترام می گذارند و از آسیب رساندن به آنها اجتناب می کنند و سعی می کنند به آنها  کمک کنند. دانش آموزان  مسئولیت‌پذیر، وفادار به تعهدات و نظم در کارها و پایبند به اصول و فروع دین، رعایت شعائر و مناسک دینی هستند. از این رو در تحصیلات پیشرفت می کنند و توانمندتر و خلاق‌تر می شوند. آنها معتقدند  بدین وسیله می توانند به حل مشکلات جامعه، توسعه و بالندگی آن کمک ‌کنند.