عامل های اثرگذار بر نیت خود اشتغالی در میان دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رامین خوزستان

امروزه بیکاری دانش‌‌آموختگان دانشگاهی از مهم‌ترین چالش‌های اجتماعی کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران است که در همه رشته‌های دانشگاهی به ویژه رشته کشاورزی وجود دارد. هدف این پژوهش شناسایی سازه‌های مؤثر بر گرایش دانشجویان کشاورزی نسبت به خوداشتغالی می‌باشد. این بررسی به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ کنترل متغیرها از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بوده که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه‌ی آماری این پژوهش، همه‌ی دانشجویان مقطع کارشناسی ورودی سال‌های 1391 تا 1394 به شمار 942 نفر بودند که 304 نفر از آنان بر پایه جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و از روش نمونه‌گیری تصادفی برای انتخاب نمونه بهره گرفته شد. ابزار گرد‌آوری اطلاعات پرسشنامه‌ای محقق ساخت بود که روایی صوری آن توسط متخصصان تأیید شد. پایایی پرسشنامه‌ها با ضریب‌های تتا بررسی شد که بین 70/0 و 90/0 بود. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS24 و AMOS22 بهره برده شد. نتایج پژوهش گویای همبستگی مثبت و معنی‌دار بین متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودکارآمدی، درک رفتار دیگران و عامل‌های ساختار اجتماعی (حمایت‌ها‌ و بازدارنده‌ها) با متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش کشاورزی بود. همچنین نتایج مدل معادله‌های ساختاری نشان داد، متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودکارآمدی، درک رفتار دیگران و عامل‌های ساختار اجتماعی (حمایت‌ها‌ و بازدارنده‌ها) دارای تأثیر مستقیم مثبت و معنی‌داری بر متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی می‌باشند. در مجموع این متغیرها می‌توانند، 85 درصد از تغییرپذیری متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش کشاورزی را پیش‌بینی کنند.