طراحی مدل موانع شرکت زنان معلول جسمی- حرکتی در ورزش های تیمی و رابطه آن با انگیزه مشارکت

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل موانع شرکت زنان معلول جسمی- حرکتی در ورزش‌های تیمی و رابطۀ آن با انگیزۀ مشارکت است. روش تحقیق همبستگی (معادلات ساختاری) است. جامعۀ آماری متشکل است از ورزشکاران زن معلول جسمی- حرکتی کشورمان که در  دو رشتۀ پاراوالیبال و بسکتبال‌ با ویلچر فعالیت دارند و تعداد 300 نفر با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ موانع مشارکت و پرسش‌نامۀ انگیزه مشارکت هونگ یونگ لین (2010) استفاده شد. با مرور پیشینه ادبیات و مبانی نظری، مدل پیشنهادی ارائه شد. پس از انجام مراحل کیفی، عامل‌های مدل نهایی بر اساس نظر خبرگان مشخص شدند. تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل عامل تأییدی انجام و عوامل شناسایی شدند. برای ارائۀ مدل از مدل‌سازی معالۀ ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد شاخص‌های برازش مدل از مطلوبیت قوی مدل حمایت می‌کند و مدل نهایی متشکل از عوامل فردی، فیزیکی، روانشناختی، مدیریتی، اقتصادی، حمایت رسانه، نقش مربی، فرهنگی- مذهبی، نگرش دیگران، حمایت اجتماعی، معرفی شد. بین عوامل روانشناختی، مدیریتی، حمایت رسانه، اقتصادی، نگرش دیگران و انگیزه مشارکت رابطه علّی وجود دارد و بین عوامل فردی، ساختاری، تقش مربی، حمایت اجتماعی، فرهنگی- مذهبی و انگیزه مشارکت رابطه علّی وجود ندارد. یافته های این پژوهش انجام برنامه ریزی های موثرتری برای برطرف کردن موانع را پیشنهاد می کند تا به کمک آن  انگیزه مشارکت در زنان معلول جسمی- حرکتی افزایش ‌یابد.