طراحی مدل ترکیبی کارت امتیاز متوازن و تحلیل پوششی داده‌ها مطالعه موردی: ارزیابی کارائی نسبی شرکت‌های دارویی عضو بورس اوراق بهادار

مقدمه :‌ در گذشته بازده مالی یک شرکت تنها عامل مورد بررسی در ارزیابی عملکرد آن بود، اما با پیچیده شدن ساختارهای سازمانی امروزی، برای ارزیابی عملکرد باید تکنیک‌هایی انتخاب شوند که دارای توانمندی بالا در بررسی‌ ساختارهای سازمانی و فرایند‌ها بوده و نتایج ارائه شده از آن‌ها قابل دفاع باشد. هدف این مقاله، پاسخگویی به این سوال است که "چگونه می‌توان با ترکیب مدل‌هایBSC: Balanced Score Card  و DEA: Data Envelopment Analysis  عملکرد نسبی سازمان‌ها را اندازه‌گیری کرد؟". روش پژوهش:‌ این پژوهش کاربردی شامل یک روش ارزیابی مبتنی بر مدل‌سازی ریاضی در فضای مجرد به عنوان یک مطالعه موردی است. شرکت‌های دارویی عضو بورس اوراق بهادار (22 شرکت) به عنوان جامعه‌ی پژوهش انتخاب شدند: کل جامعه انتخاب شده مورد بررسی به روش سرشماری در پژوهش شرکت داده شدند. از خبرگان صنعت دارو نظر خواهی شد. شاخص‌هایی بر اساس تفکر کارت امتیاز متوازن انتخاب؛ و بر اساس تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها تحلیل و ارزیابی شد. یافته‌ها: در سال‌های 1386 و 1387 تنها شرکت داروسازی امین در سال 87 در هر چهار منظر کارا شناخته شد. دیگر شرکت‌ها اگر چه حداقل در یکی از منظرهای رشد و یادگیری، فرایندهای داخلی، مشتری و دیدگاه مالی به عنوان واحدی کارا شناسایی شدند اما در چارچوب در یکی از منظرهای رشد و یادگیری، فرایندهای داخلی، مشتری و دیدگاه مالی به عنوان واحدی کارا شناسایی شدند اما در چارچوب دیدگاه کارت امتیاز متوازن، نمی‌توان این واحدها را به عنوان واحدی کارا بر شمرد. نتیجه‌گیری: توجه به مساله پژوهش و توسعه در صنعت داروسازی و تلاش در جهت تولید مشترک با شرکت‌های داروسازی بین‌المللی می‌تواند عوامل توسعه و افزایش کارایی در شرکت‌های دارویی در بلند مدت باشد.