شیوه‌های عضوگیری هیأت‌های مؤتلفه اسلامی ‌در انقلاب اسلامی (57-1342)

یکی از جنبه‌های مهم انقلاب اسلامی، که از چشم محققان، چه در داخل و چه در خارج تا حدود زیادی مغفول مانده است، چگونگی شیوه‌های جذب و عضوگیری گروه‌های انقلابی است. سؤال اصلی این مقاله چگونگی شیوه‌های عضوگیری هیأت‌های مؤتلفه اسلامی ‌در انقلاب اسلامی ‌است. روش مورد استفاده کیفی و از نوع پژوهش تاریخی و ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبه‌های عمیق است. در جایی که از طریق مصاحبه گردآوری داده  ممکن نبوده است از روش مکمل تحلیل اسنادی نیز استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که  کاریزمای امام (ره) به عنوان مرجع تقلید و شخصیت ایده‌آل رهبران اصلی گروه، هم در شکل‌گیری مؤتلفه و هم در جذب افراد، بسیار مؤثر بوده است. نوعاً افرادی هم که جذب می‌شدند از طیف بازاریان سنتی و متدین بودند. (به صورت ناخواسته‌ای) مؤتلفه در جذب اقشار دیگر چندان موفق نبوده است. وضعیت اجتماعی گروه در جامعه خوب بوده است و این امر در جذب گروه بسیار مؤثر بوده است. مدل عضوگیری گروه، با توجه به توصیه‌های امام (ره) بومی ‌و منحصر به فرد (برادر یابی در هیئت‌ها) بوده است