شیوه‌های ساختاری، توضیحی و استنادی بیان معنا در انوار سهیلی

هدف مقالة حاضر بررسی شیوه‌های طرح و بیان معنا در انوار سهیلی است. با در نظر گرفتن این نکته که نویسندگان نثر فنی از شیوه‌ها و ابزار مختلفی برای طرح و بیان معنا استفاده کرده‌اند، با بهره‌گیری از شیوة توصیفی‌تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای شیوه‌های طرح و بیان معنا در انوار سهیلی در سه بخش ساختاری (حکایت، گفت‌و‌گو و تقسیم‌بندی)، توضیحی (استدلال، تعریف و تفسیر، ‌توصیف، بررسی علل و نتایج) و استنادی (استناد به آیات و احادیث، تضمین و ‌نقل سخن دیگران) بررسی شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد به‌دلیل رویکرد ارشادی و تعلیمی در انوار سهیلی، شیوة بیان برای نویسنده اهمیت زیادی داشته است و او برای ایجاد تنوع در بیان، دوری از یکنواختی کلام، اقناع خواننده، آراستگی کلام و مهم‌تر از همه تأثیرگذاری بیشتر بر مخاطب از این شیوه‌ها بهره برده است.