شیوع سپتی سمی نوزادان در ایران: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

زمینه و هدف: سپتی سمی یکی از مهم ترین و شایع ترین بیماری های دوران نوزادی است،که با عوارض و مرگ و میر بالایی همراه است. در مقالات مختلف میزان شیوع سپتی سمی در  نوزادانی که با شک سپسیس بستری شده بودند متفاوت گزارش شده است. هدف از این مطالعه برآورد شیوع کلی سپتی سمی نوزادان در ایران و بررسی روند کلی آن در کشور به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز بود. روش بررسی: با استفاده از کلید واژه ای معتبر در بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل , Sid, Magiran, Irandoc, Medlib, Iranmedex Medline, scopus,web of science, Cochrane, Pubmed, Springer, Science Direct و موتور جستجوگر و Googleschoolar صورت پذیرفت. نتایج مطالعات با استفاده ازمدل اثرات تصادفی متاآنالیز با هم ترکیب شدند. واریانس هر مطالعه با استفاده از توزیع دوجمله ای و ناهمگنی مطالعات با استفاده ازشاخص I2 محاسبه گردید. برای تحلیل داده ها از نرم افزار Stata استفاده گردید. یافته ها: حجم نمونه در 26 مطالعه 13889 نفر بود. شیوع کلی سپسیس نوزادانی در ایران 3/14% (فاصله اطمینان 95: 7/16%-12%) برآورد شد. میزان شیوع سپسیس در پسران و دختران در 7 مطالعه با حجم نمونه 2268 نفر به ترتیب 7/26% (فاصله اطمینان 95: 2/40%-3/13%) و 3/23% ( فاصله اطمینان 95: 2/34%-4/12%) برآورد گردید. نمودار متارگرسیون نشان داد که میزان شیوع سپتی سمی در طی سال ها 1389-1375 کاهش یافته است، ولی این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبوده است. نتیجه گیری: سپتی سمی نوزادی در کشور ما از شیوع بالایی برخوردار است. با آموزش پرسنلی که در بخش نوزادان و NICU ها حضور دارند می توان تا حد زیادی از بروز و ابتلا نوزادان به سپسیس جلوگیری کرد.