شیوع تریکومونیازیس در زنان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر کرج، سال 1395

زمینه و هدف: تریکومونیازیس، یکی از عفونت‌های شایع منتقل‌شونده از طریق جنسی در سراسر جهان است، که از عوامل واژینیت در زنان نیز محسوب می‌‌شود. این تحقیق به‌عنوان اولین مطالعه تعیین شیوع تریکومونیازیس در شهر کرج صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه بر روی 967 زن مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی‌درمانی شهر کرج در سال 1395انجام شد. به‌منظور تشخیص تریکومونیازیس در زنان، از نمونه ترشح واژن و از روش گسترش مرطوب، رنگ‌آمیزی گرم و کشت در محیط دورسه استفاده گردید. همچنین تشخیص واژینیت کاندیدیایی و باکتریایی براساس بررسی گسترش مستقیم رنگ‌آمیزی‌شده صورت گرفت. یافته‌ها: از 967 نفر، 11 نفر (1/1%) از نظر تریکومونیازیس، مثبت تشخیص داده شدند. یک نمونه (1/0%) با روش رنگ‌آمیزی گرم، 5 نمونه (5/0%) با روش گسترش مرطوب و 11 نمونه (1/1%) با روش کشت، مثبت شدند. بیشترین درصد افراد آلوده به تریکومونیازیس (6/1%) در گروه سنی 44-35 سال و در گروه افراد با تحصیلات ابتدایی (2/3%) قرار داشتند. در این مطالعه، ارتباط بین تریکومونیازیس و میزان تحصیلات افراد شرکت‌کننده از نظر آماری معنی‌دار بود (003/0=p). بیشترین علائم بالینی مشاهده‌شده در افراد آلوده به تریکومونیازیس، ترشح و خارش واژن (90%) گزارش شد. میزان شیوع واژینیت کاندیدیایی و باکتریایی نیز به ترتیب 11% و 5/14% به‌ دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان شیوع تریکومونیازیس در جمعیت مورد بررسی، نسبتاً پایین بوده است، اما با توجه به اهمیت عفونت‌های جنسی در جامعه، به‌کارگیری راهکارهای بهداشتی مناسب جهت ارتقای سطح بهداشت عمومی، به‌منظور کنترل این گروه از عفونت‌ها ضروری است.