شناسایی ژنوتیپ‌های برتر لیمو‌ترش بر اساس ویژگی‌های میوه در منطقه جنوب ایران

به منظور شناسایی ژنوتیپ‌های برتر لیموترش در منطقه جنوب ایران، خصوصیات میوه 35 ژنوتیپ طی سال‌های 94-1393 مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه صفات ضخامت پوست، وزن، طول و قطر میوه، میزان مواد جامد محلول، تعداد بذر، حجم و چگالی میوه، درصد آب‌میوه، pH آب‌میوه، میزان ویتامین ث و اسیدیته قابل تیتر اندازه‌گیری شد. نتایج آمار توصیفی نشان داد که بالاترین ضریب تغییرات به حجم میوه، چگالی میوه، تعداد بذر و وزن میوه مربوط بود (به ترتیب 83، 77، 75 و 61 درصد)، که نشان می‌دهد بین ژنوتیپ‌ها تفاوت وجود دارد. همچنین تجزیه خوشه‌ای به روش حداقل واریانس وارد، ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را به سه گروه تقسیم کرد. گروه اول با ضخامت پوست کمتر، درصد آب‌میوه بالاتر و میزان اسیدیته بیشتر در گروه برتر قرار گرفتند. در مجموع، نتایج نشان داد میوه برخی از ژنوتیپ‌های لیمو‌ترش مورد مطالعه خصوصیات کمی و کیفی بالایی داشتند و بسته به هدف (در صنایع تبدیلی یا غذایی)، بسیاری از آن‌ها را می‌توان جهت بهبود صفات مختلف در برنامه‌های اصلاحی مورد استفاده قرار داد.