شناسایی و تبیین عوامل موثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه‌ها

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه های غرب کشور بود. روش پژوهش آمیخته اکتشافی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان، دانشگاه‌های کرمانشاه، همدان و کردستان بود(1585 نفر). در بخش کیفی به صورت هدفمند و بر مبنای اصل اشباع نظری تعداد 41 نفر از کارکنان مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش کمی بر اساس جدول کرجسی و مورگان 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل عاملی اکتشافی جهت شناسایی عامل‌های زیر بنایی رفتار آوایی کارکنان، سپس تحلیل عاملی تأییدی به منظور تعیین میزان توان مدل عاملی استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل، در بخش کیفی شاخص‌های مؤثر بر رفتار آوایی در قالب 52 گویه اصلی دسته‌بندی شد. در بخش کمی، تحلیل عاملی اکتشافی گویه ها به منظور شناسایی عامل‌های زیربنایی رفتار آوایی صورت گرفت. نتایج در قالب 9 عامل زیربنایی شامل جو سازمانی عدالت محور، ویژگی‌های مدیریتی و سبک رهبری، فرهنگ سازمانی حامی مشارکت، مکانیزم بازخورد و ارزشیابی، پذیرش تغییر و تکنولوژی، ویژگی‌های شخصیتی و حرفه‌ای، فعالیت تیمی و همکاری متقابل، پایبندی به نقش و اهداف سازمانی، تناسب شغلی و سازمانی مشخص شدند. در بخش تأییدی نیز مدل ارتباط عامل‌ها با رفتار آوایی، برازش مناسبی داشت، که نشان از مناسب بودن عامل‌ها در توسعه رفتار آوایی دارد.