شناسایی و بررسی سروتیپ های سالمونلا تیفی موریوم، اینفنتیس و انتریتیدیس در نمونه‌های بالینی از مراکز درمانی سطح استان کرمان

زمینه و اهداف: سالمونلوزیس یکی از بیماری‌های مهم عفونی و به‌عنوان یک بیماری مشترک در انسان و حیوانات می‌باشد که اهمیت شناخت و کنترل این‌گونه را ضروری‌تر می‌کند. ژن‌های خانه‌دار، ژن‌هایی هستند که به‌طورمعمول برای حفظ و بقای عملکرد سلول‌ها ضروری می‌باشند و می‌توانند به‌عنوان ژن‌های تشخیصی در غربالگری عوامل باکتریایی مدنظر قرار گیرند. هدف از این مطالعه بررسی ژن‌های خانه‌دار fliC sdf1, و fljB  برای غربالگری سرووارهای تیفی موریوم، انتریتیدیس و اینفنتیس سالمونلا می‌باشد. مواد و روش کار: در یک مطالعه توصیفی از بهمن‌ماه سال 1393 تا مردادماه سال 1394، 132 نمونه از بیماران مبتلابه اسهال و استفراغ حاد مراجعه‌کننده به مراکز درمانی و بیمارستان‌های مختلف کرمان گرفته شد. نمونه‌ها برای شناسایی سالمونلا با روش‌های استاندارد سرولوژی و باکتریولوژی به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل شدند. DNA سویه‌های جنس سالمونلا به روش CTAB استخراج و در آزمون PCR از پرایمرهای اختصاصی ژن‌های خانه‌دار جنس سالمونلا (invA) و سروتیپ های تیفی موریوم (fliC)، اینفنتیس (fljB) و انتریتیدیس (sdfI) استفاده گردید. یافته‌ها: با استفاده از روش PCR حضور جنس سالمونلا با تکثیر ژن invA در 130 نمونه از 132 نمونه تأییدشده سالمونلا با روش‌های میکروبی و تست‌های بیوشیمیایی (98 درصد) تأیید گردید. همچنین نتایج نشان‌دهنده شیوع 19 درصدی سالمونلا اینفنتیس، 22 درصدی سالمونلا تیفی موریوم و 32 درصدی سالمونلا انتریتیدیس بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از این بود که در این منطقه شیوع سالمونلا انترتیدیس نسبت به سایر سرووارها بیشتر است، اما شیوع سالمونلا تیفی موریوم و اینفنتیس همانند آمارهای جهانی در حال افزایش می‌باشند.