شناسایی عوامل مؤثّر ارتقای آموزش طراحی مجتمع‌های زیستی

این مطالعه با هدف شناسایی عوامل مؤثّر در ارتقای آموزش طراحی مجتمع­های زیستی، جهت دستیابی به این هدف از شش گروه مرتبط با موضوع یعنی استادان درس طراحی معماری، استادان دروس مرتبط با معماری، معماران دست اندرکار طراحی مسکن، دانشجویانی که درس را گذرانده و در دفاتر مهندسی مشغول به کار شده اند، دانشجویان کارشناسی معماری که در حال گذراندن این درس می باشند و دانشجویان کارشناسی ارشد معماری با گرایش مسکن، نظرخواهی به عمل آمده است. این مطالعه از حیث هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات، توصیفی و از شاخه پیمایشی است. برای جمع آوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می­دهد که توجه به آموزش ترکیبی همگرا (استاد و شاگردی) و واگرا (مدرن)، توجه به دروس مرتبط و پیش نیاز طراحی، انسجام و انتقال یادگیری در امر آموزش طراحی مسکن، اعتقاد به ماهیت بین رشته­ای بودن معماری و به کارگیری علوم مرتبط، توجه بیشتر به خلاقیت و به کارگیری روش­های خلاقانه در کارگاه طرح معماری 5، مفید بودن ارتباط با معماران تجربی در امر آموزش طراحی مسکن، در نظر گرفتن ارزش­های فرهنگی، ملی و دینی در امر طراحی مسکن، دخیل کردن بهره­بردار در طراحی از طریق مشارکت فکری  و ارتباط سیستماتیک با دفاتر و مهندسان حرفه ای به زعم جامعه هدف، از مهم­ترین عوامل مؤثر در ارتقای آموزش طراحی مجتمع­های زیستی می­باشد.